Лазурит

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
Лазурит
Формула Na6Ca2(AlSiO4)6(SO4,S,Cl)2
Хутăш шпатсем, пирит
Сингони Кубла
Тĕс Синкер
Йĕр тĕсĕ Çутă-синкер
Ялтăру Кантăк
Янкăрлăх Тăрă
Хытăлăх 5,5
Çыпăçтарулăх Курăнмасть
Катăлни Раковистый,зернистый
Тачăлăх 2,38 — 2,42 г/см³
Çутă пăрăнни 1,5

Лазури́т (ля́пис-лазу́рь) — Na6Ca2(AlSiO4)6(SO4,S,Cl)2 — витĕр курăнайман минерал, синкер сăртан кăвак-сăрă е симĕс-сăрăна çити, чи лайăххисем тачă синкер е синкер-фиолет, çаплах çатă кăвак.

Çак чулăн «ляпис-лазурь» ячĕ Вăтам ĕмĕрсен пуçламăшĕнче çуралнă, «лазурь чулĕ» тени пулать. «Лазурь» самăх перс. «لاژورد»лāжвард — синкер чула, лазурита пĕлтерет[1]. Италире вăл Lapis Lazzuli, Францире — Pierre d’Azur ятпа паллă. Хальхи «лазурит» ячĕ XVIII ĕмĕрте пулса тухнă. «Ляпис-лазурь» тесе лазуритăн тачă та пĕр тĕслĕ тĕксĕм-синкер тĕслĕхĕсене палăртнă.

Характеристика[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Асăрхавсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Вуламалли[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Википедире портал пур
«Геологи»
  • М.И.Пыляев «Драгоценные камни, их свойства, местонахождения и употребления». СПб., издательство А.С.Суворина, 1896 г.
  • А.Е.Ферсман «Рассказы о самоцветах», издание второе. - Москва, «Наука», 1974 год
  • С.Ф.Ахметов «Беседы о геммологии». — Москва, «Молодая гвардия», 1989 год.
  • Б.Ф.Куликов «Словарь-справочник камней-самоцветов». — Москва, «Издательский Дом МСП», 2000 год.
  • Андерсон Б. Определение драгоценных камней. — М.: Мир, 1983.
  • Леви Э. О свойствах камней или о талисманах. — М.: Стрелец, 1900.
  • Шуман В. Мир камня. Горные породы и минералы. — М.: Мир, 1986.
  • G.F.Herbert Smith (Late President of the Gemmological Association of Great Britain) «Gemstones» (Revised by F.S.Phillips), London, Chapman & Hall, 1972.

Каçăсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]