Пржевальский лаши

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
Пржевальский лаши, Генрих Хардер ÿкерчĕкĕ

Пржевальский лаши (лат. Equus ferus przewalskii Equus ferus przewalskii, монг. тахь) — Азире пурăнакан хир лашин кĕçĕн тĕсĕ. Хăшпĕр таксономистсем ăна уйрăм Equus przewalskii тĕсе уйăраççĕ.

Тупса уçнин кун-çулĕ[тӳрлет | кодне тӳрлет]

1879 çулта Николай Михайлович Пржевальский 13 çынран тăракан ушкăнăн ертÿçи пулса Зайсан хулинчен виççĕмĕш çулçÿревне тухнă. Урунгу юханшывĕ тăрăх Хами оазис тата пушхир тăрăх Са-Чжеу оазис, Тань-Шань хысакĕсем урлă Тибета, Сенкер юханшыв (Мур-Усу) çине тухнă. Тибет правительстви Пржевальскине Лхасуна кĕртесшĕн пулман, вырăнти халăхĕ вара çав териех пăлханнă пирки, Пржевальскин, Танг-Ла ту хасакĕсен урлă каçнăскерĕн тата Лхасаран 250 çухрăм çех пулнă пулин те, Ургуна таврăнма тивнĕ.

1881 çулта Раççея таврăнсан, Пржевальский хăйĕн виççĕмĕш çулçÿревĕ çинчен çырса пĕлтернĕ. Вăл унччен пĕлмен çĕнĕ лаша тĕсĕ çинчен пĕлтернĕ, каярах ăна унăн ятне панă.

Çутçанталăкра[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Таксономи[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Вуламалли[тӳрлет | кодне тӳрлет]

  • Климов В. В. Лошадь Пржевальского / Ред. Т. А. Руденко. — М.: Агропромиздат, 1990. — 256, [32] с. — 107 000 экз. — ISBN 5-10-001028-2. (обл.)
  • Количественная оценка питания полувольной группировки лошади Пржевальского (Equus przewalskii) в степном местообитании (заповедник «Аскания-Нова») / М. К. Позднякова [и др.] // Зоологический журнал. — 2011. — Т. 90, N 3. — С. 368—376.
  • Zharkikh T. L., Yasynetska N. I., 2009. Ten years of development of the Przewalski horse population in the Chernobyl Excusive Zone // Equus. P.139-156.

Каçăсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]