Ра

Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Ра (пĕлтерĕшсем) пăхăр.

Ра
Ра Хĕвел турри
Халаплăх:	Авалхи Икĕпат
Урăх культурăсенче:	зевс
Арлăх:	Ар
Ашшĕ:	Нун
Амăшĕ:	Наунет
Арăм:	Хатхор[d]
Ачасем:	Сет (халаплӑх), Хатхор[d], Маат[d], Тефнут[d], Баст, Сехмет, Уаджит и Нехбет[d]
Капăрлатусем?

Ра тата Аментет

Ра куçĕ,
е «Горăн сылтăм куçĕ»

Ра (ав.гр. Ρα; лат. Ra) — авалхи икĕпат Хĕвел турри, авлхи икĕпатсен аслă турăлăхĕ. Унăн ячĕ «Хĕвел» (коптсен PH) пулать.

Çав. пекех

• Гор

Каçăсем

• Гелиопольское сказание о сотворении мира (Из Книги познания творений Ра)
• Ра тата çĕлен (авалхи икĕпат халапĕ)

Вуламалли

• Hans Bonnet Re. In: Lexikon der agyptischen Religionsgeschichte., Hamburg 2000, Nikol Verlag, S. 153, ISBN 3-937872-08-6.
• Adolf Erman: Die Aegyptische Religion. Reimer, Berlin 1909, DNB 579752690.
• Wolfgang Helck, Eberhard Otto: Re. In: Kleines Lexikon der Ägyptologie. Harrassowitz, Wiesbaden 1999, ISBN 3-447-04027-0, S. 244f.
• Erik Hornung: Der eine und die Vielen: Ägyptische Gottesvorstellungen. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 1971, DNB 457030542.