Эллинизм

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Эллинизм (пĕлтерĕшсем) пăхăр.
Македони Александрĕ
Македони Александрĕ империйĕн территорийĕ чи пысăк вăхăтра. Эллинизм чăн малтанах çак тăрăхра вăй илнĕ
Эллинизмăн тĕп территорийĕ пирĕн эрăчченхи 300-мĕш çул тĕлнелле
Эллинизмăн тĕп территорийĕ пирĕн эрăчченхи 200-мĕш çул тĕлнелле
Индири грекла (эллинизмла) патшалăхсем пирĕн эрăччченхи 100-мĕш çул тĕлне

ЭллинизмВăтаçĕр тинĕсĕн таврашĕнчи çĕрсен, — чăн малтанах вĕсен хĕвелтухăç пайĕн, — историйĕнчи пĕр тапхăр. Македони Александрĕ вилнĕ хыççăн (пирĕн эрăчченхи 323-мĕш çул) пуçланать те Египетри Птолемейсен патшалăхĕ пĕтнипе (пирĕн эрăчченхи 30-мĕш çул) вĕçленет[1][2].

Термин малтан грек чĕлхине тĕрĕс усă курассипе çыхăннă пулнă, анчах та Иоганн Густав Дройзенăн «Эллинизм историйĕ» кĕнеки тухнă хыççăн (1836—1843 çç.), хальхи пĕлтерĕш çирĕппĕн вăя кĕрет.

Эллинизм тапхăрĕнче Македони Александрĕ çĕнсе илнĕ территорисенче тата вĕсемпе юнашарлисенче те грек чĕлхи тата грек культури анлăн сарăлнă.

Грек чĕлхин тата грек культурин палăрăмĕллĕ патшалăхсем пулнă, вĕсем чылай вăхăт пĕр-пĕринпе шайлашуллă çыхăнура тăнă.

Вăтаçĕр тинĕсĕн таврашĕнче Авалхи Рим хуçаланма тытăннă май эллинизм тапхăрĕ вĕçленет.

Вуламалли[тӳрлет | кодне тӳрлет]

  • Беликов А. П. Рим и эллинизм: проблемы политических, экономических и культурных контактов. Дисс. на соискание уч. степ. докт. ист. наук. — Ставрополь, 2003.
  • Бенгтсон Г. Правители эпохи эллинизма / Пер. с нем. и предисл. Э. Д. Фролова. — М.: Наука, Главная редакция восточной литературы, 1982. — 392 с.: ил. — Серия «По следам исчезнувших культур Востока».
  • Бикерман Э. Государство Селевкидов = Institutions des Seleucides / Пер. с франц Л. М. Глускиной. — М.: Наука, Главная редакция восточной литературы, 1985. — 264 с.
  • Дройзен И. Г. История эллинизма = Geschichte des Hellenismus. — В 3-х томах. — М.; СПб.: Наука; Ювента, 2002. — 1370 с. — (Историческая библиотека). — ISBN 5-02-026753-8.
  • Левек Пьер. Эллинистический мир / Пер. с франц. Е. П. Чиковой. — М.: Наука, Главная редакция восточной литературы, 1989. — 254 с.: ил. — Серия «По следам исчезнувших культур Востока». — ISBN 5-02-016590-5.
  • Ранович А. Б. Эллинизм и его историческая роль. — М.-Л.: Изд-во АН СССР, 1950. — 384 с.
  • Свенцицкая И. С. Социально-экономические особенности эллинистических государств. — М.: Высшая школа, 1963. — 64 с.
  • Чернявский С. Н. Александр Великий и наследники его империи. Начало эпохи диадохов. — М.: Вече, 2017. — 304 с.: ил. — Серия «Античный мир».
  • Шлюмберже Даниэль. Эллинизированный Восток / Пер. с франц. Н. П. Алампиевой. — М.: Искусство, 1985. — 206 с.: ил.
  • Шофман А. С. Распад империи Александра Македонского. — Казань: Изд-во КГУ, 1984. — 224 с.
  • Эллинизм // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
  • Rostovzeff M. The Social and Economic History of the Hellenistic World. Oxford: Clarendon Press, 1941.

Асăрхавсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]

  1. ^ Эллинизм / Павловская А. И. // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
  2. ^ Эллинизм тапхӑрӗ-философи, культура тата политика системи

Каçăсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]