Анчар (сăвă)
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Анчар (пĕлтерĕшсем) пăхăр.| Анчар | |
| Жанр: | стихотворение |
|---|---|
| Автор: | Александр Сергеевич Пушкин |
| Тăван чĕлхи: | вырăс |
| Пичетленĕ: | 1832 çул |
«Анча́р» — Александр Пушкин 1828 çулта хайланă сăвă.
Тунă историйĕ[тӳрлет | кодне тӳрлет]
Ссылкăран таврăнсан, Пушкин ирĕклĕ пултарулăх ĕçĕсем пирки ĕмĕтленни пурнăçланаймассине ăнланса илнĕ, унăн хайлавĕсене цензура турлетни хурлантарнă.
Большевизмпа танлаштарни[тӳрлет | кодне тӳрлет]
Философ Иван Ильин, Шурă юхăмĕ майлăскер тата антикоммунист, Пушкин метафорипе патша Раççейĕн трагедине çапла пахаланă:
<…> развернулась всероссийское бесчестие, предсказанное Достоевским, и оскудение духа; а на этом духовном оскудении, на этом бесчестии и разложении вырос государственный Анчар большевизма, пророчески предвиденный Пушкиным, — больное и противоестественное древо зла, рассылающее по ветру свой яд всему Черная книга коммунизма
—миру на гибель. , Иван Ильин
Каçăсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]
- Статья М. Ю. Лотмана(ĕçлемен каçă)
|
Ку литература пирки вĕçлемен статья. Эсир статьяна тӳрлетсе тата хушса проекта пулăшма пултаратăр. |