Сăваплăха Çырни
Сăваплăха Çырни — авраам тĕнĕсенче (иудаизм, христианлăх тата ислам) — сăваплăх кĕнекисен пуххи.
Иудаизм
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Иудаизм тĕнĕнче Танах (еврейсен Библийĕ) Сăваплăха Çырни шутланать[1].
Сахал йышлă самарянсем (йышĕ – 796 çын, 2017 çул тĕлне)[2] хăйсен тĕнĕпе Сăваплăх Çырни вырăнне Самарянсен Пиллĕк кĕнекине (ăна уйрăмла самарян çырăвĕпе çырнă) çеç йышăнаççĕ, Танахра çырнă турă сăмахĕсемпе килĕшмеççĕ[3].
Христианлăх
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Христианлăхра Сăваплăха Çырни шутне Кивĕ Халал (Танах тата хушма сăваплăх кĕнекисем) тата Çĕнĕ Халал кĕреççĕ, иккĕшне пĕрле вара Библи теççĕ[4]. Çĕнĕ Халал, уйрăмах Евангели, Библире христиансемшĕн чи кирли пулать[5].
Ислам
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Исламра Сăваплăха Çырни шутне Коран çеç кĕрет, ытти сăваплăх кĕнекисем, Коранран малтараххисене — Таурат (Моисейĕн Пиллĕк кĕнеки), Забур (Псалтирь), Инджиль (Евангели) — мăсăльмансем пĕр хушă кăна йышăннă пулнă, каярах вĕсене пăрахăçланă[6]. Матфей, Марк, Лука тата Иоанн евангелисене мăсăльмансем йышăнмаççĕ, вĕсемшĕн Иса (Иисус Христос) çине Турă ярса панă вĕрентни (канон кĕнеки) пулнă, анчах та ăна çухатнă[7].
Çав. пекех
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Асăрхавсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- ^ Электронлă еврей энциклопединче статья пур «Библия»
- ^ The Samaritan Update Retrieved 1 January 2017.
- ^ Мень А. Самарянское Пятикнижие // Библиологический словарь. — М.: Фонд имени Александра Меня, 2002. — Т. 3. — ISBN 5-89831-028-2
- ^ Э.Н.П. Библия I. Общие сведения // Православная энциклопедия. — М.: Церковно-научный центр «Православная энциклопедия», 2002. — Т. V. — 39 000 экз. — ISBN 5-89572-010-2
- ^ Епископ Александр (Семёнов-Тян-Шанский). Православный катехизис. Божественное Откровение. (Священное Писание и Священное Предание)
- ^ Кутуб ас-Самавия // Исламский энциклопедический словарь. — М.: Ансар, 2007. 2011 ҫулхи Юпа уйӑхӗн 1-мӗшӗнче архивланӑ.
- ^ Библия // Исламская энциклопедия 2022 ҫулхи Ака уйӑхӗн 1-мӗшӗнче архивланӑ.
Литература
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Лопухин А. П. Священное Писание // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.