Симпыл

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
(Симпыл сăри ҫинчен куҫарнӑ)
Сим пыл сăри
Шĕвек пыл
Тăван çĕршывĕ Раççей
Тĕпленĕ çул XVIII ĕмĕр[1]
Хаярлăх 1,2—9,0 % кал.[2]
Тип Шĕвек пыл


Сим пыл сăри — шывпа пылран тĕрлĕ техĕмлĕ çĕпрепе тунă алкоголь ĕçми. Халĕ хатĕрлекен ĕçмене XVIII ĕмĕрте вĕретме тытăннă.

Хальхи тăвăмлăх[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Чи паллă сим пыл сăрине вĕретекен вырăнсем: Суздаль тата Великий Новгород. Сим пыл сăри Великий Новгородăн визит карточки шутланать.

Сим пыл сăрин хаярлăхĕ — 5 - 16 %. Ĕçмене уртăш, имбирь, корица, гвоздика, хĕрлĕ пăрăç, шăлан çырли хушса яраççĕ.

Çемçелĕх, пылаклăх (пылра фруктозăпа глюкоза пуррипе) ĕçмен пыл тути тата аромачĕ.

Çав. пекех[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Асăрхавсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]

  1. ^ Похлёбкин, 1988
  2. ^ Цитатăланă чухнехи йăнăш Неверный тег <ref>; для сносок petrova не указан текст

Литература[тӳрлет | кодне тӳрлет]

  • Афанасьев А. Н. Поэтические воззрения славян на природу. — М.: 1995.
  • Гимбутас М. Богини и боги старой Европы.
  • Кун Н. А. Легенды и мифы Древней Греции. — М.: 2002.
  • Медков В. А. Медовуха — легендарный напиток Древней Руси. — 2006.
  • Мёды питные // Похлёбкин В. В. О кулинарии от А до Я: Словарь-справочник. — Мн.: Полымя, 1988. — ISBN 5-345-00218-5.
  • Судаков Г. В. Напитки в трапезе древнего русича // Хмельное и иное: Напитки народов мира. — М.: Наука, 2008. — 496 с. — ISBN 978-5-02-035973-4. — С. 58—71.
  • Щапов Я. Н. Византийское и южнославянское правовое наследие на Руси XI—XII вв. — М.: 1978.

Каçăсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]