Тĕмен (çар)
Курӑнакан калӑплав
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Тĕмен (пĕлтерĕшсем) пăхăр.
Тĕмен (авалхи тĕрĕкле tÿmän[1], монг. түмэн, узб. tuman, тут. төмән, туркк. tümen) — монгол империйĕн çарĕн уйрăм ушкăнĕ (10 000 çарçăран тăраканскер)
Асăрхавсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- ^ Малов С. Е. Памятники древнетюркской письменности Монголии и Киргизии. — М.—Л.: Изд-во АН СССР, 1959. — С. 105. — 112 с. — 2,000 экз.
Вуламалли
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Тумэн // «Советская историческая энциклопедия». — М.: Издательство «Советская энциклопедия», 1973. — Т. 14. — С. 502 — 503.