Тымар

Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Тымар (пĕлтерĕшсем) пăхăр.

Тымар (лат. radix) — аслă тата пăрăхла ÿсентăрансен тĕнĕлле органĕ

Асăрхавсем

Корень, часть растений // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
+Фёдоров Ал. А., Кирпичников М. Э., Артюшенко З. Т.
−{{{2}}} Атлас по описательной морфологии высших растений. Стебель и корень / Академия наук СССР. Ботанический институт им. В. Л. Комарова. Под общ. ред. П. А. Баранова. Фотографии М. Б. Журманова. — Шаблон:Указание места в библиоссылке: Изд-во АН СССР, 1962. — 352 с. — 3000 экз.
Чуб В. {{{пуçелĕк}}}. — № 6.
Корень (вегетативный орган) // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978 (2013 çулхи Чӳк уйӑхӗн 28-мĕшĕнче тĕрĕсленĕ.)