Чарльз Николл

Чарльз Николл
Çуралнă чухнехи ят:	Charles Nicholl
Çуралнă вăхăт:	1950
Çуралнă вырăн:	Аслă Британи
Гражданлăх:
Ĕçлев тĕсĕ:	журналист, çыравçă, историк

Чарльз Николл (акăл. Charles Nicholl, 1950 çур.) — анкăл журналисчĕ, çыравçи тата режиссёр-документалисчĕ, истори, биографи, çыравлăх тишкерÿсен тата наука экспедицисен тĕлĕсен ăсти, Патшалăх çыравçисен пĕрлешӗвӗн пайташĕ.

Пурнăçĕ

Шкултан вĕренсе тухнă хыççăн Николл Кембридж университечĕн Патшалăх колледженче вĕреннĕ. Вĕренÿ хыççăн вăл Лондонра акăлчан чĕлхи вĕрентнĕ, ун хыççăн журналист пулса ĕçленĕ.

Ăна кăсăклантаракансен шутне Артюр Рембо, Леонардо да Винчи, Уильям Шекспир кĕреççĕ.

1980-мĕш çулта унăн пĕрремĕш кĕнеки, «Хими театрĕ: Алхими кĕнеки концерчĕ», 1984-мĕш çулта поэт, драматург тата сатирик Томас Нэш пурнăçĕ çинчен «Томас Нэш: Çĕнелĕхсен Алтăрĕ» ятлă кĕнеке çутă курнă, каярах «Улма-çырла керменĕ», Колумби çул-çÿревĕ çинчен (1985) тухнă.

Унсăр пуçне, ăна Марло теори тени кăсăклантарса янă, çак теори тăрăх, Уильям Шекспир вăхăтĕнчи 1593-мĕш çулхи çу уйăхĕн 30-мĕшĕнче пулса иртнĕ сăвăç-гений Кристофер Марло вилĕмĕ вилмеше пенĕ япала çех пулнă имĕш. Çак шутпа вăл «Тÿлев: Кристофер Марлона вĕлерни» кĕнеке çырнă, уншăн вăл 1992-мĕш çулта криминалистика тата фантастика енчен чи лайăх наукалла-популярлă кĕнеке çырнăшăн «Ылтăн кинжал» парне илме тивĕçнĕ.

«Карта хайлавçи» кĕнеке (1995) Уолтер Рэлин Кăнтăр Америка экспедици çинчен каласа парать. Француз сăвăçи Артюр Рембо 1880-91-мĕш çулсенчи пурнăçĕ çинчен «Кто-то ещё: Артюр Рембо Африкара» ятлă кĕнекешĕн ăна 1998-мĕш çулта Готорнден парнипе тивĕçтернĕ. Темиçе çул Леонардо да Винчи ĕçĕсемпе çыравĕсене тишкернĕ хыççăн, тата ун вăхăтĕнче пурăннă çынсен каланисене тишкерсе, вăл да Винчи пурнăçĕ çинчен «Леонардо да Винчи: Ăс-хакăл вĕçевĕ» (2004) ятлă кĕнеке çырнă, ăна вырăсла, нимĕçле тата хальхи еврей чĕлхисем çине куçарнă. 2007-мĕш çулхи чÿк уйăхĕнче унăн «Пурăнакан: Шекспир Сильвер

урамĕнче» ĕçĕ çутă курнă.

Çырав ĕçĕсĕр пуçне, Николл Англире, Италире тата АПШ-сенче лекцисем вулать, унсăр пуçне вăл британи телевидени валли темиçе документлă фильм та хайланă.

1997-мĕш çултан вăл Италире, ял таврашĕнче, Тосканара, Лукка хули çумĕнче арăмĕ Саллипе тата тăватă ачипе пурăнать.

Суйласа илнĕ ĕçĕсем

• Улма-çырла керменĕ (1985)
• Чикĕсем (1988)
• Тÿлев: Кристофер Марлона вĕлерни (1992 лауреат литературных премий памяти Джеймса Тейта Блейка и премии «Золотой кинжал» за документальную прозу)
• Керменти кăшкăру: Беатриче Ченчи ĕçĕ (1998)
• Такам тепри: Артюр Рембо Африкара (1998 Готорнден парни лауреачĕ)
• Леонардо да Винчи: Ăс-хакăл вĕçевĕ (2004)
• Пурăнакан: Шекспир Сильвер урамĕнче (2007)

Вуламалли

• (October 1, 2004) «Review of Leonardo da Vinci Flights Of The Mind». Kirkus Reviews.
• Andreae, Christopher (December 21, 2004). «Leonardo was a one-man corporation of brilliant ideas But with so many plans, how could he finish anything?». Christian Science Monitor.
• Gelernter, David (December 5, 2004). «The da Vinci Mode». The New York Times Book Review.
• Rees, Jasper (Oct 10, 2004). «A slippery genius». The Daily Telegraph.
• Nagel, Alexander (November 28, 2004). «Everything Is Illuminated». The Washington Post.
• Spalding, Frances (October 29, 2004). «Leonardo da Vinci: the Flights of the Mind by Charles Nicholl». The Independent. Проверено May 7, 2010.
• Gopnik, Adam (January 17, 2005). «Renaissance Man The life of Leonardo». The New Yorker.
• Selzman, Lisa Jennifer (January 23, 2005). «Da Vinci decoded / Charles Nicholl's gloriously rendered portrait is rich in detail and a warm piece of storytelling». Houston Chronicle: 16.
• Franklin, David. «Review of Leonardo da Vinci Flights Of The Mind». The Globe And Mail.

Каçăсем

• [http://www.theguardian.com/culture/2011/dec/30/life-in-writing-charles-nicholl
• THE INDEPENDENT: Charles Nicholl: Low life, high art (2. November 2007) 2008 ҫулхи Ҫӗртме уйӑхӗн 19-мӗшӗнче архивланӑ.
• Autorenporträt (penguin.co.uk) 2014 ҫулхи Пуш уйӑхӗн 2-мӗшӗнче архивланӑ.