Дебай температури

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал

Дебай температури — харпăр хытă ĕскерти сулланусен мĕнпур модисене тамалтаракан (хускатакан, тапратакан) температура. Температурăна татах хăпартни сулланусеy çĕнĕ модисене çуралтармасть, халичченхисен амплитудисем çеç пысăкланаççĕ, çапла вара, температура ÿснĕçем сулланусен вăтам энергийĕ те ӳсет.


Дебай температурине хаклани[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Кристалл решеткин ăшăшăнăçтарăшне палăртмалли Дебай формулине шутласа кăларнă чухне хăшпĕр пултăрахăшсене (выр. допущение) йышăнаççĕ, акустика фононĕсен дисперсин линейлĕ саккунне йышăнаççĕ, оптика фононĕсем пуррине шутах илмеççĕ, Бриллюэн зонине çавăнпек калăпăшлă сферăпа ылмаштараççĕ. — çавнашкал сферăн радиусĕ пулсан, вара , кунта сасă хăвăртлăхĕ, Дебай тăтăшлăхĕ . Дебай температурине çапла тупаççĕ

.

Хăшпĕр япалалăхсен Дебай температури пĕлтерĕшĕсене тапăлра кăтартнă[1]:

Алюминий 394 K
Кадмий 120 K
Хром 460 K
Пăхăр 315 K
Ылтăн 170 K
Тимĕр 420 K
Галлий 240 K
Кĕмĕл 215 K
Таллий 96 K
Тăхлан (шурă) 170 K
Тăхлан (сăрă) 260 K
Вольфрам 310 K
Цинк 234 K
Алмаз 2230 K[2][3]
Мышьяк 285 K
Хура тăхлан 88 K
Марганец 400 K
Никель 375 K
Платина 230 K
Кобальт 385 K
Гадолиний 152 K

Литература[тӳрлет | кодне тӳрлет]

  • O. Madelung (1972). Festkorpertheorie. I,II (німецька). Berlin, Heidelberg, New York: Springer-Verlag.
  • P. Debye. Zur Theorie der spezifischen Wärmen // Annalen der Physik. — 1912. — Т. 344, вип. 14. — С. 789-839. — DOI:10.1002/andp.19123441404.
  • [ Дебай температури] — ПСЭ

Асăрхавсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]

  1. ^ Ашкрофт, Мермин [1] 2021 ҫулхи Утӑ уйӑхӗн 26-мӗшӗнче архивланӑ.
  2. ^ Debye Temperature | The Elements Handbook at KnowledgeDoor.
  3. ^ Tetsuya Tohei, Akihide Kuwabara, Fumiyasu Oba, Isao Tanaka Debye temperature and stiffness of carbon and boron nitride polymorphs from first principles calculations // Physical Review B. — 2006-02-23. — В. Physical Review B. — Т. 73.