Мин империйӗ

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал

Аслӑ Мин империйӗ (кит. трад. 大明帝國, упр. 大明帝国, пиньинь Dà Míng Dìguó, палл. да мин диго) — Китай ҫӗрӗсенче монгол Юань империйӗ хыҫҫӑн 1368-1644 ҫулсенчи патшалӑх. Мин тӗп хули, Пекин, 1644 ҫулхи Ли Цзычэн пӑлхавӗ пирки хавшанӑ пулин те, ҫӗршывӑн пайӗ 1662 ҫулчченех Мин кил-йышӗпе килӗшӳллӗ режимӑн (Кӑнтӑр Мин) аллинче юлнӑ.

Кун-ҫулӗ[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Вуламалли[тӳрлет | кодне тӳрлет]

  • Бокщанин, А.А. Китай и страны Южных морей в XIV-XVI вв. — М.: Наука, 1968. — 210 с. — 1700 экз.
  • Бокщанин, А. А. Императорский Китай в начале XV века. ( Внутренняя политика ). — М.: Наука, 1976. — 323 с. — 3700 экз.
  • Бокщанин, А. А. Удельная система в позднесредневековом Китае (период династии Мин 1368-1644). — М.: Наука, 1986. — 261 с. — 1150 экз.
  • Доронин, Б. Г. Империя Мин и маньчжуры: начало противостояния (Версия «Истории [династии] Мин» // Историография и источниковедение истории стран Азии и Африки : межвузовский сборник статей. — СПб., 1997. — Т. 18. — С. 128 - 152.
  • Законы Великой династии Мин со сводным комментарием и приложением постановлений: Да Мин люй цзи цзе фу ли. Часть 1. / Пер. с кит., исслед., примеч. и прилож. Н.П. Свистуновой. — М.: Восточная литература, 1997. — 573 с. — 1000 экз. — ISBN 5-02-017664-8.

Каҫӑсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Китай кун-çулĕ
Неолит тапхăрĕ
Виçĕ элтепер тата пиллĕк император
Ся ăрăвĕ
Шан ăрăвĕ
Чжоу ăрăвĕ
Тухăç Чжоу Çуркуннепе Кĕркунне тапхăрĕ
Вăрçакан патшалăхсен тапхăрĕ
Цинь ăрăвĕ
(Чу ăрăвĕ) — смута вăхăчĕ
Хань ăрăвĕ Анăç Хань
Синь ăрăвĕ, Ван Ман
Тухăç Хань
Виçпатша тапхăрĕ Вэй Шу У
Анăç Цзинь
Вунулттă варвар патшалăхĕ Тухăç Цзинь
Кăнтăр тата Çурçĕр Ăрăвĕсем
Суй ăрăвĕ
Тан ăрăвĕ
Китай республики (Тайвань)