Баязид I: версисем пӗр-пӗринчен уйрӑлса тӑни

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
Контента кӑларса петӗмӗр Контента хушрӑмӑр
Andreevart (Сӳтсе яв | хушни)
Тӳрлетӗве ӑнлантарман
Andreevart (Сӳтсе яв | хушни)
Тӳрлетӗве ӑнлантарман
24-мĕш йĕрке: 24-мĕш йĕрке:


'''Ҫиҫӗмлӗ Баязид I''' (осман. بايزيد اول‎ — Bâyezid-i evvel, []Турккă чĕлхи|тур]]. Birinci Bayezid, Yıldırım Bayezid; 1354/55/57—1403) — Осман империн (1389—1402) 4-мӗш пуҫлӑхӗ тата 2-мӗш султанӗ, I Мурад султанӑн ывӑлӗ. Баязид хӑйӗн ҫар ӗҫӗнчи ӑнӑҫӑвӗсемпе тата ҫарӗсене питӗ хӑвӑрт куҫарнипе паллӑ, ҫавӑнпа та ӑна ''Ҫиҫӗмлӗ'' ят панӑ.
'''Ҫиҫӗмлӗ Баязид I''' (осман. بايزيد اول‎ — Bâyezid-i evvel, [[Турккă чĕлхи|тур]]. Birinci Bayezid, Yıldırım Bayezid; 1354/55/57—1403) — [[Осман империйĕ]]н (1389—1402) 4-мӗш пуҫлӑхӗ тата 2-мӗш султанӗ, I Мурад султанӑн ывӑлӗ. Баязид хӑйӗн ҫар ӗҫӗнчи ӑнӑҫӑвӗсемпе тата ҫарӗсене питӗ хӑвӑрт куҫарнипе паллӑ, ҫавӑнпа та ӑна ''Ҫиҫӗмлӗ'' ят панӑ.


Хӑй вӑхӑтӗнче пӗтӗм Европана хӑратса чӗтрентернӗ.
Хӑй вӑхӑтӗнче пӗтӗм Европана хӑратса чӗтрентернӗ.

15:40, 3 Ҫурла уйӑхӗн 2020 вӑхӑтри верси

Баязид I
Birinci Bayezid
Чӑн ят осман. بايزيد اوَّل
Çуралнă вăхăт около 1354 çулхи пуш, 8-мĕшĕ(1354-03-08)
Çуралнă вырăн
Вилнĕ вăхăт 1403 çулхи пуш, 8-мĕшĕ (49 çул)
Вилнĕ вырăн
Ашшĕ Мурад I[d]
Амăшĕ Гюльчичек Хатун[d]
Арăмӗ Оливера Деспина[d], Девлетшах-хатун[d], Девлет Хатун[d], Maria Fadrique d'Aragona, Countess of Salona[d] и Хафса Хатун[d]
Ачисем Сулейман Челеби[d], Иса Челеби[d], Мехмед I[d], Мустафа-челеби[d], Муса Челеби[d], Эртогрул-челеби[d] и Хунди-хатун[d]
Автограф Изображение автографа
Логотип Викисклада Медиафайлы на Викиампар
Гербӗ


Ҫиҫӗмлӗ Баязид I (осман. بايزيد اول‎ — Bâyezid-i evvel, тур. Birinci Bayezid, Yıldırım Bayezid; 1354/55/57—1403) — Осман империйĕн (1389—1402) 4-мӗш пуҫлӑхӗ тата 2-мӗш султанӗ, I Мурад султанӑн ывӑлӗ. Баязид хӑйӗн ҫар ӗҫӗнчи ӑнӑҫӑвӗсемпе тата ҫарӗсене питӗ хӑвӑрт куҫарнипе паллӑ, ҫавӑнпа та ӑна Ҫиҫӗмлӗ ят панӑ.

Хӑй вӑхӑтӗнче пӗтӗм Европана хӑратса чӗтрентернӗ. Пурнӑҫне тыткӑнра вӗҫленӗ.

Кун-ҫулӗ

Ӗҫӗ-хӗлӗ

Вуламалли

  • Иванин М. И. О военном искусстве и завоеваниях монголо-татар и средне-азиатских народов при Чингис-хане и Тамерлане. — СПб.: Общественная польза, 1875. — 315 с.
  • Кинросс Б. П. Расцвет и упадок Османской империи = Ottoman Centuries: The Rise and Fall of the Turkish Empire. — М.: Крон-Пресс, 1999. — 696 с. — ISBN 5-232-00732-7.
  • Миргалеев И. М. Татары Дешт-и Кыпчака в переписке Аксак Тимура с Баязидом // Золотоордынская цивилизация. — 2015. — № 8. — С. 299—303.
  • Острогорский Г. А. История Византийского государства / Пер. с нем.: М. В. Грацианский. — М.: Сибирская Благозвонница, 2011. — С. 165, 196—198, 506. — 895 с. — ISBN 978-5-91362-458-1.
  • Петросян Ю. А. Османская империя: могущество и гибель (Исторические очерки). — М.: Наука. Главная редакция восточной литературы, 1990. — 280 с. — ISBN 5-02-017026-7.

Каҫӑсем