Арча
Курӑнакан калӑплав
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Арча (пĕлтерĕшсем) пăхăр.
Арча — сĕтел-пукан шутне кĕрекен хатĕр. Пĕр-пăринпе юнашар вырнаçтарнă арчасем çинче тепĕр чухне çывармалли вăхăтлăх вырăн йĕркелеме пулать (калăпăр, хăнасем нумай килсен)
Арчара тумтир, хаклă савăт-сапа, тĕрлĕ документсем усрама пултараççĕ. Анчах та тĕрлĕ ансат ăпăр-тапăр усракан хупăллă ешчĕке арча темеççĕ.
Вуламалли
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Сундуки деревянные // Товарный словарь / И. А. Пугачёв (главный редактор). — М.: Государственное издательство торговой литературы, 1960. — Т. VIII. — Стб. 520—521
- Лундин А. Г. К истории слов «сундук» и «фелюга» // Письменные памятники и проблемы истории культуры народов Востока. XI годичная научная сессия ЛО ИВ АН СССР (краткие сообщения и автоаннотации). Часть 1. — М.: ГРВЛ, 1975. — С. 111—115. — 144 с.
- Софья Чичерина, «У приволжских инородцев»
- Юхма Мишши, «Древние чуваши», Чебоксары, 1996