Контент патне куҫ

Ачхулату

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
Сунасланине 1894 çулта çырнă, Томас Эдисон кинетоскоппа çырнă.
Сунаслани

Сунаслани (лат. sternutatio) — çынăн тата аслă чĕрчунсен çӳлти сывлав çулĕсенчен тусана, сĕлекене тата урăх йĕкĕлтекен агентсене унчен кĕскен тарăн сывлăша çăтса хыççăн вăйпа тĕксе, ытларах сăмса шăтăкĕпе, сывлăш кăларма пулăшакан сыхлав рефлексĕ[1]. Ӳслĕкпе танлаштарсан, сунасланă чухне чĕлхе çăвар маччине çыпçăнать, çавăнпа ĕнтĕ сывлăш сăмса витĕр тухать[2].

Литературăра

[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Чихать никому и нигде не возбраняется. Чихают и мужики, и полицмейстеры, и даже иногда тайные советники. Все чихают.

А. П. Чехов. «Смерть чиновника»

Асăрхавсем

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  1. ^ Цитатăланă чухнехи йăнăш Неверный тег <ref>; для сносок БМЭ не указан текст
  2. ^ И. Г. Березняков. Механизмы возникновения кашля // Новости медицины и фармации, декабрь 2005, № 20—22 (180—182). С. 3—7.