Вазов Иван Минчев
Иван Вазов | ||
Иван Вазов | ||
Вазов портречĕ | ||
Çуралнă чухнехи ят: | Иван Минчов Вазов | |
---|---|---|
Суя ятсем: | Пейчин, Добринов, Ц-в, Д. Н-ров, Т. Габровски, Боянец, Белчин, Н-чев тата ур. | |
Çуралнă вăхăт: | 1850, çĕртме, 27 | |
Çуралнă вырăн: |
Сопот, ун чухне — Осман империйĕ | |
Вилнĕ вăхăт: | 1921, авăн, 22 | |
Вилнĕ вырăн: | София, Пăлхари | |
Ĕçлев тĕсĕ: | прозăç, сăвăç, драматург | |
Тĕлĕ: | реализм | |
Жанр: | лирика, эпос, драма | |
Ĕçсен чĕлхи: | пăлхар | |
Дебют: | «Борът» сăвă | |
Чыславсем: |
| |
Ива́н Ми́нчов Ва́зов (9.7.(27.7)1850, Сопот — 22.9.1921, София, Пăлхари) — питĕ паллă пăлхар сăвăçĕсенчен пĕри, ăна тăтăшах пăлхар литературин патриархĕ теççĕ. Вазов пултарулăхĕнче историри икĕ эпоха — пăлхар чĕрĕлĕвĕ тата ирĕклĕ Пăлхари çĕкленĕвĕ çыхăннă. Пăлхар ăслăх академийĕн академикĕ, Пăлхарин халăх партийĕнчен çутĕç министрĕ (7.9.1897 — 30.1.1899) тата Пăлхар çыравçисен пĕрлешĕвĕн хисеплĕ председателĕ.
Биографи
[тӳрлет | кодне тӳрлет]1850 çулхи утăн 9-мĕшĕнче (çĕртмен 27-мĕшĕнче кивĕ стильпе) Пловдив облаçĕнчи Сопот хулинче Минчо Вазов купса килйышĕнче çуралнă. Икĕ пиччĕшĕ — Георги Вазов тата Владимир Вазов — генерал пулнă, тепĕр пиччĕшĕ — Борис Вазов — пĕрлĕх ĕçченĕ тата политик. Борис Вазов каласа панипе, Вазовсен ратти Яновени нестрам ялĕнчен (Анăç Македони) тухнă Кирко Иванов Арнаудовран пырать, вăл Сопота XVIII ĕмĕрĕн вĕçĕнче Али-паша Янинский вăхăтĕнче куçса килнĕ.
Иван Вазов училищере вĕренсе тухнă, яш чухнех вырăс литературипе паллашнă. Çаплах грек тата турккă чĕлхисене вĕреннĕ.
1866 çулта Пловдиври гимназие 4-мĕш класа вĕренме кĕнĕ. Гимназире франс чĕлхине вĕреннĕ, Пьер Беранже тата Виктор Гюго позийĕ ăна илĕртнĕ.
Библиографи
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Литература
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Бобчев И., Иван Вазов, Биография, «Слав. век», 1903, № 71
- Яцимирский А., Иван Вазов и его поэзия и проза, «Вестник иностранной лит-ры», 1906, II
- Уманов-Каплуновский В. Иван Вазов — народный болгарский поэт-гражданин, «Историч. вестник», 1908, V
- Г-в, Историческая драма Вазова, «Слав. изв.», 1908, I—III
- Минчо-Делянов, Вазов, Величков, Михайловский, «Славянский мир», 1910, II
- Державин Н. С., Иван Вазов. Жизнь и творчество, М.-Л., 1948
- Злыднев В. И., Иван Вазов, в кн.: Очерки истории болгарской литературы XIX—XX вв., М., 1959
- Иван Вазов. Сб. по случай сто години от рождението му, С., 1950
- Павлов Т., Иван Вазов. Народен поет и класик, С., 1946
- Королев С., Иван Вазов. Художествен метод и литературни позиции, С., 1951
- Цанева М. Иван Вазов в Пловдив, С., 1966
- Вълчев В., Иван Вазов. Жизнен и творчески път, С., 1968
- Иван Вазов. Библиографический указатель, М., 1962
- Вазов в воспоминаниях современников (на русском языке), С. София-пресс, 1968 г.
Çав. пекех
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Асăрхавсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Каçăсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Вазов-Минчов // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
- Биография на Иван Вазов (болг.)
- Иван Вазов (произведения на болгарском)
- Иван Вазов (произведения на русском)
- Иванъ Вазовъ. Историко-литературный очеркъ. 1913 г.
- Иван Вазов. Избранные стихотворения (аудио) (выр.)
- Пайăр çынсем, алфавитпа
- Çыравçăсем, алфавитпа
- Сопотра (Пловдив облаçĕ) çуралнисем
- Софияра вилнисем
- «Апостолпа тан сăваплă Кирилпа Мефодий» орденĕн кавалерĕсем
- Çыравçăсем пирки Викивулавăш каçисĕр статьясем
- Пăлхари сăвăçĕсем
- Пăлхари çыравçисем
- Иван Вазов
- Пăлхар сăвăçĕсем
- Пăлхар çыравçисем
- Русофилсем
- Славянофилсем
- Славянофиллĕх
- Панславистсем
- Пловдивăн хисеплĕ гражданĕсем
- Вырăс-турккă вăрçине (1877—1878) хутшăннисем
- 1850 çулта çуралнисем
- Утăн 9-мĕшĕнче çуралнисем
- 1921 çулта вилнисем
- Авăнăн 22-мĕшĕнче вилнисем