Инициаль
Курӑнакан калӑплав
Инициаль (шэн) — китай чĕлхи пĕлĕвĕн йăли-йĕркипе çыхăннă тата сыпăкăн пуçламăш хупă сассине[1] е слога в сыпăклă чĕлхесенче сыпăкăн консонантлă пуçламăш группине палăртакан термин.
Инициаль тата финаль (сыпăкăн юлашки пайĕ) функционалла сегментациленĕ чухне пайăрланулăхĕ енчен сыпăксăр чĕлхесенчи фонема пекрех[2].
Тĕслĕх
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Китай чĕлхинчи шэн «ш» сыпăкра — çак инициаль, «эн» — финаль, рифмăран çеç тытăнса тăрать: «э» — çак централь, «н» вара — терминаль.
- Тибет чĕлхинчи тром «тр» сыпăкра — инициаль, «о» — медиаль, «м» — финаль.
Çав. пекех
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Асăрхавсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- ^ Чжан Сяоцзюань. Анализ особенностей фонетического акцента в русской речи китайцев - носителей шанхайского диалекта // Филологические науки. Вопросы теории и практики. 2018. №5-2 (83).
- ^ История, язык, литература. (1981). Россия: Изд-во Ленинградского университета. (выр.).