Каланча
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, пăхăр Каланча (пĕлтерĕшсем).Каланча́ — пушар (полици) чаçĕ çумĕнчи сăнав турулĕ. Кивĕрех пĕлтерĕшĕ — хурал (хӳтĕлев) турулĕ[1]. Тĕрĕк чĕлхисенче карман сăмахпа пĕр пек.
Литература[тӳрлет | кодне тӳрлет]
- Щепотьев А.В. Музей «Пожарная охрана Симбирска-Ульяновска».// Пожарные коллекции, № 8. 2013г., Нижний Тагил, с. 34-36.
- Щепотьев А.В. Музей пожарно-спасательного дела Самарской области.// Пожарные коллекции, № 11. 2014г., Нижний Тагил, с. 38-39.
Асăрхавсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]
- ^ Каланча, сооружение // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
Каçăсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]
Пушар каланчисем Викиампарта- Галерея: исторические каланчи России Архивленĕ 6 Ҫӗртме уйӑхӗн 2007 çулта.
- Энциклопедия «Москва»
- Этимологический словарь Фасмера
- Указ от 31 мая 1804
- Азовский краеведческий музей Архивленĕ 12 Утӑ уйӑхӗн 2007 çулта.
- Каланча в Пятигорске Архивленĕ 17 Ҫурла уйӑхӗн 2017 çулта.
