Магнитла сисĕм-илĕм
Курӑнакан калӑплав
Магнитла сисĕм-илĕм — физикăалла кап, вăл харпăр япалалăхри магнитла уйăн хиврелĕхĕпе çав япалалăхăн калăпăшĕн пĕрчинчи магнитла самант (магнитланнăлăх) хушшинчи шайлашăва кăтартать[1].
Палăртав
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Магнитла сисĕм-илĕм вăл (пĕрчĕсен СИ тата СГС тытăмĕсенче те) тавралăхăн магнитланнăлăхне маглитлантарнă магнитла уйăн хиврелĕхĕ çине пайланипе тан:
- ,
Ку сисĕм-илĕм хапасăр кап пулать. Вăл магнитла витереслĕхпе ак çапла çыхăннă
- (СИ) (СГС).
Çавăн пекех
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Асăрхавсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- ^ Магнитная восприимчивость // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. в Большой советской энциклопедии
Литература
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- С. В. Вонсовский. Магнетизм. — М.: Наука, 1971. — 1032 с.
- Бозорт Р. Ферромагнетизм / Под ред. Кондорского Е. И., Лившица Б. Г.. — М.: Изд-во иностранной литературы, 1956. — 784 с.