П. эрч. 216
Пулса иртнĕ
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Çуралнă
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Вилнĕ
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Луций Кантилий[1] (п. эрч. 250 çул тĕлне[2].), Понтификсем чухне, весталкăпа çыхланса намăссăр хăтланнăшăн хулăсемпе вилсе кайичченех хĕненĕ[3][4].
Вуламалли
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Каҫӑсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]
|
Ку çулсем çинчен çырса пĕтермен статья. Эсир тӳрлетсе, хушса ăна çырса пĕтерме пулăшаятăр |
- ^ Münzer F. Cantilius // Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). — 1899. — Bd. III, 2. — Sp. 1498;
- ^ Rüpke J[de]. Fasti sacerdotum: die Mitglieder der Priesterschaften und das sakrale Funktionspersonal römischer, griechischer, orientalischer und jüdisch-christlicher Kulte in der Stadt Rom von 300 v. Chr. bis 499 n. Chr. — Franz Steiner Verlag, 2005;
- ^ Тит Ливий. История Рима от основания Города, XXII, 57 (3);
- ^ Broughton R. The Magistrates of The Roman Republic. — New York, 1951. — Vol. I — P. 252.