Сахăр кăшманĕ
Курӑнакан калӑплав
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Кăшман (пĕлтерĕшсем) пăхăр.
Сахăр кăшманĕ — тымарçимĕçлĕ ахаль чĕкĕнтĕрĕн (лат. Beta vulgaris) айтĕсĕ; техникăлла культура, унăн тымарĕнче сахароза пайтах.
Çапла вара сахăр кăшманĕ хĕрлĕ чĕкĕнтĕрпе тата выльăх кăшманĕпе пĕрле пĕр тĕс пулса тăрать. Нихăшĕ те уйрăм тĕс чиккинчен тухмаççĕ.
Вуламалли
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Свёкла // Сафлор — Соан. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров ; 1969—1978, т. 23).
- Дударь А. К. Ядовитые и вредные растения лугов, сенокосов, пастбищ. — М.: Россельхозиздат, 1971. — С. 55. — 96 с. — 44 000 экз.
- Лебедев С. В., Чехов В. П. Биологические изменения сахарной свёклы // Изв. Сибирского хим.-технол. ин-та. — 1931. — № 1.
- Лебедев С. В., Парфацкая М. П. Теплота оттаивания сахарной свеклы // Изв. Сибирского хим.-технол. ин-та. — 1931. — № 1.
- Определитель вредных и полезных насекомых и клещей сахарной свеклы в СССР. — Л., 1986.