Ситамон
| Ситамон | |
| Ĕçлев тĕсĕ: | фараон |
|---|---|
| Ашшĕ: | Аменхотеп III |
| Амăшĕ: | Тия |
| Упăшка: | Аменхотеп III |
Ситамон тата Сатамон (егип. S3.t Jmn — «Амон хӗрӗ»; п. эрч. XIV ӗ.) - Авалхи Египет XVIII-мӗш династин еликĕ (п. эрч. 1872 — 1853 ҫҫ.). , Аменхотеп III-ӗн тата унӑн Тия ятлӑ «Аслӑ арӑмӗн» аслӑ хӗрӗ.
Пурнӑҫӗ[тӳрлет | кодне тӳрлет]
Каярах хӑйӗн ашшӗне, III Аменхотепа вӑл астулта ларни 30 ҫул ҫитсен, качча тухнӑ.
Ӗҫӗ-хӗлӗ[тӳрлет | кодне тӳрлет]
Вуламалли[тӳрлет | кодне тӳрлет]
- H. Schäfer’s «Amarna in Religion und Kunst», Leipzig 1931.
- E. Riefstahl «Thebes in the Time of Amenhotep III», NY 1964.
