Тулăх
Курӑнакан калӑплав
Тулăх (выр. изобилие, вт.-слав. обилъ, грек δαΨιλής, ἄφθονος «нумай») — нумайлăх, йăтăни-йăтăнми, йыш, ытлашшипех, çителĕклĕ, иксĕлми, илпеклĕх, пуянлăх[1].
Асăрхавсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- ^ Изобилие // Толковый словарь живого великорусского языка : в 4 т. / авт.-сост. В. И. Даль. — 2-е изд. — СПб. : Типография М. О. Вольфа, 1880—1882.
Литература
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Изобилие // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
- Абунданция // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
Ку авалхи халаплăхпа вĕçлемен статья. Эсир статьяна тӳрлетсе тата хушса проекта пулăшма пултаратăр. |