Хлорла йӳçек
Курӑнакан калӑплав
- Ку ăнлава Хлорларахкка йӳçек тенипе пăтраштармалла мар
- Ку ăнлава Хлорларах йӳçек тенипе пăтраштармалла мар
- Ку ăнлава Хлор йӳçекĕ тенипе пăтраштармалла мар
- Ку ăнлава Тăвар йӳçекĕ тенипе пăтраштармалла мар
Хлорла йӳçек, HClO2, — ăна ирĕклĕ халлĕн уйăрайман, вăл шыври тĕссĕр те сĕвĕрĕлчĕк ирĕлчĕк пек çеç пур, анчах унта та хăвăрт сапаланса çухалать:
Литература
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Ахметов Н. С. Общая и неорганическая химия. — М., 2001.
- Реми Г. Курс неорганической химии. — М.: Иностранная литература, 1963.
- Зефиров Н.С. и др. т.5 Три-Ятр // Химическая энциклопедия. — М.: Большая Российская Энциклопедия, 1998. — 783 с. — ISBN 5-85270-310-9.
- Карапетьянц М. Х., Дракин С. И. «Общая и неорганическая химия» М.: Химия 1994
- Лидин Р. А. и др. Химические свойства неорганических веществ: Учеб. пособие для вузов. — 3-е изд., испр. — М.: Химия, 2000. — 480 с. — ISBN 5-7245-1163-0.