Чурина Анна Валерьевна
| Анна Чурина | |
| Çуралнă чухнехи ят: | Анна Валерьевна Чурина |
|---|---|
| Çуралнă вăхăт: | 1978, утă, 23 |
| Гражданлăх: |
 Раççей Федерацийĕ |
| Професси: | актриса |
| www.churina.com | |
А́нна Вале́рьевна Чу́рина (1978, утă, 23, Свердловск-45, халĕ Лесной хула, Свердловск облаçĕ çур.) — раççей кино, театр, телекурав актриси.
Биографи[тӳрлет | кодне тӳрлет]
1978 çулхи утăн 23-мĕшĕнче Свердловск-45 хулара çуралнă. Чулхулари лингвистика университечĕн ютçĕр чĕлхисен факультетĕнче вĕренсе тухнă, модель-бизнесĕнче ĕçленĕ, каярахпа ВГИК-ра (С. Соловьёвăн ăста лаççи) пĕлӳ илнĕ.
Çемье[тӳрлет | кодне тӳрлет]
- Упăшки — актёр, режиссёр и продюсер Алексей Петрухин (2005 çулта мăшăрланнă).
- Хĕрĕ - Ксения[1].
Театрти ĕçĕсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]
- "Ревизор. Версия. Incognito из Рима" (Н. Гоголь, "Ревизор"), реж. Н. Мишкина
- «37 открыток» (М. Маккивер, «Открытки из Европы»), реж. Кшиштоф Занусси[2]
- «Солнечные мальчики» (П. П. Пазолини, «Affabulazione»), реж. Татьяна Стрельбицкая
- «Предательство» (Пинтер Гарольд пьеси), реж. В. Мирзоев[3][4]
- «Акакий А. Башмачкин» («Шинели» повеçĕ тăрăх, Н. В. Гоголь, Олег Богаевăн пьеси, Владимир Мирзоев лартнă) — Шинель
- «Иванов» (А. П. Чехов, режиссёр Алексей Остроумов)
- «Мудрец» (А. Н. Островский, режиссёр Наталья Орлова, Владимир Мирзоев лартнă)
Фильмографи[тӳрлет | кодне тӳрлет]
Асăрхавсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]
Каçăсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]
- Официальный сайт 2013 ҫулхи Ҫурла уйӑхӗн 21-мӗшӗнче архивланӑ.
- Интервью порталу kinobusiness.com
- Анна Чурина: «Моя мечта — сыграть мадам Бовари» 2018 ҫулхи Авӑн уйӑхӗн 13-мӗшӗнче архивланӑ.