Шырлан
Курӑнакан калӑплав
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Шырлан (пĕлтерĕшсем) пăхăр.
Шырлан (çавăн пекех çыр, сакăлта, ахрат) — юханшывăн, çырман, кÿллĕн, тинĕсĕн т. ыт. те çав тери чăнкă çыранĕ, хĕрри, 90° патнех çитет, тепĕр чухне татах та чăнкăрах (чăнкăлăх тепĕр еннелле çаврăнать).
Пĕчĕкрех шырлансем пирки чăваш чĕлхинче урăхларах сăмахсемпе усă курма тăрашаççĕ.
Çавăн пекех
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Литература
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Обрыв // Геологический словарь: в 2-х томах / Под общей редакцией А. Н. Криштофовича, отв. ред. Т. Н. Спижарский. — М.: Госгеолтехиздат, 1955. — Том 2. М—Я. — С. 83.
- Склон // Геологический словарь: в 2-х томах / Под ред. К. Н. Паффенгольца и др. — М.: Недра, 1978.
- Урвище // Мала гірнича енциклопедія: у 3 томах / за ред. В. С. Білецького. — Донецьк: Східний видавничий дім, 2013. — Том 3: С—Я. — 644 с.