Электро уй
Курӑнакан калӑплав
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Электро уй (пĕлтерĕшсем) пăхăр.
Электро уй (хăш чухне E-field теççĕ[1]) — ку вăл кашни электро каплам таврашĕнчи тата ытти мĕнпур капламсене витĕм кÿрекен физикăлла уй,[2][3] Электро уйсем электрокапламсене кура е вăхăт тĕлĕшпе улшăнакан магнитлă уйсене пула çуралаççĕ. Электро тата магнитлă уйсем пĕтĕмĕшлерех электромагнитлă уйăн палăрăмĕ пулаççĕ, юлашки вара тăваттăран пĕр никĕсле хире-хирĕç вăйăмсен шутĕнчен (электормагнитлă текенни).
Асăрхавсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- ^ Roche (2016). «Introducing electric fields». Physics Education 51 (5). DOI:10.1088/0031-9120/51/5/055005.
- ^ Purcell, Edward,Morin, David. ELECTRICITY AND MAGNETISM. . — 3rd. — New York: Cambridge University Press, 2013. — С. 14–20. — ISBN 978-1-107-01402-2
- ^ Browne, p 225: «… around every charge there is an aura that fills all space. This aura is the electric field due to the charge. The electric field is a vector field… and has a magnitude and direction.»
Литература
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Purcell, Edward. ELECTRICITY AND MAGNETISM / Purcell, Edward, Morin, David. — 3rd. — Cambridge University Press, New York, 2013. — ISBN 978-1-107-01402-2.
- Browne, Michael. PHYSICS FOR ENGINEERING AND SCIENCE. — 2nd. — McGraw-Hill, Schaum, New York, 2011. — ISBN 978-0-07-161399-6.