Апатлану

Апатлану, çавăн пекех çийÿ^[1] е çийев — хатĕрлесе хунă çимĕçе çинин тĕлли-паллисĕр мар, ятарлă процесĕ.

Çавăн пекех ăна кĕскен апат теме пулать.

Асăрхавсем

Александр Гримо де Ла Реньер. Альманах гурманов. — М.: НЛО, 2014. — 640 с. — (Культура повседневности). — ISBN 978-5-44484-153-6.
Б. В. Марков. Культура еды // Культура повседневности. Учебное пособие. — Питер, 2008. — С. 226—242. — 350 с. — ISBN 978-5-91180-180-9.
Пир - трапеза - застолье в славянской и еврейской культурной традиции. Сборник статей / О. В. Белова (отв. ред.), В. В. Мочалова, В. Я. Петрухин, Л. А. Чулкова. — М.: Сэфер, 2005. — 255 с. — (Академическая серия. Выпуск 17). — 400 экз. — ISBN 5-8125-0729-5.

п • с • т Апатлану йĕрки
Умлă-хыçлăх	Бранч • Ирхи апат • Континентри ирхи апат • Ланч • Кăнтăр апачĕ • Явкай • Каçхи апат • Ямча

Ĕлке	Банкет • Кофе-брейк • Ĕçкĕ-çикĕ • Ĕçкĕ • Фуршет

Культура	Ĕçкĕ юррисем • Китай чей культури • Япон чей церемонийĕ

Сĕтел çине пуçтарни	Анкăл • Вырăс • Франс • Куверт • Швед сĕтелĕ

Апат антарни	Борт çинче апатланни • Кейтеринг • Пĕрлехи апатлану • Хăна çуртĕнчи апатлану ĕлки