Массăсен центрĕ
Курӑнакан калӑплав
Массăсен центрĕ, массăсен варри, ине́рци центрĕ, барице́нтр (ав.гр. βαρύς — йывăр + κέντρον — центр) — ĕскерте массăсем еплерех валеçĕннине кăтартакан геометрилле пăнчă, унăн уçлăхри куçнăлăхĕ механикăлла тытăмĕн пĕр пĕтемĕшле куçăмне палăртать[1]. Асăннă пăнчăн радиус-векторĕ ак çакнашкал формулăпа палăрăнать
кунта — координатсенчен килекен йăвăлăх, интегралласси ĕскерĕн пĕтĕм калăпăшĕпе пулать. Массăсен центрĕ ĕскер ăшĕнче те, унăн тулашĕнче те пулма пултарать.
Çавăн пекех
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Классикăлла механика
- Теорилле механика
- Тытăмăн массăсен центрĕн куçăмĕн теореми
- Йăванманкка
- Барицентр
- Виçкĕтеслĕх центроичĕ
Асăрхавсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- ^ Тарг С. М. Центр инерции (центр масс) // Физическая энциклопедия : [в 5 т.] / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Большая российская энциклопедия, 1999. — Т. 5: Стробоскопические приборы — Яркость. — С. 624—625. — 692 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85270-101-7.
Вуламалли
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Бобылёв Д. К. Центр, в физике // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
- Журавлёв В. Ф. Основы теоретической механики. 2-е изд. — М.: Физматлит, 2001. — 320 с. — ISBN 5-94052-041-3..