Контент патне куҫ

Аморей чĕлхи

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
Аморей чĕлхи
Тăван ячĕ: сутий чĕлхи
Патшалăхсем:
Регионсем: Çывăх Тухăç
Официаллă статус: Ватă Вавилон патшалăхĕ
Йĕркелекен: çук
Статус: çухалнă
Çухалнă: П. эрч. II пинçуллăх
Классификаци
Категори: Еврази чĕлхисем
Афрази макройышĕ
Семит йышĕ
Анăç семит турачĕ
Варринчи семит кĕçĕн турачĕ
Çурçĕр-анăç семит мăн ушкăнĕ
Чĕлхе кочĕсем
ISO 639-1:
ISO 639-2:
ISO 639-3:
Çавăн пекех пăхăр: Проект:Лингвистика

Аморей чĕлхиçывăхтухăç народ аморей (аморит) халăхĕ пупленĕ семит чĕлхисен йышĕнчи авалхи çухалнă чĕлхе. П. эрч. III — II пинçуллăхсенче калаçнă. Çаплах аморит чĕлхи ятпа паллăскер.

Аморей чĕлхине Вавилона аморейсем тытса тăнă вăхăтри савăл çырăвĕпе аккадла харпăр ячĕсене çырса хăварнипе кăна пĕлеççĕ, çаплах вĕсене мари, мукиш тата, сахалтарах, икĕпат çăлкуçĕсенче тупнă.

Литература

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  • Andrason Alexander, Vita Juan-Pablo. Amorite: A Northwest Semitic language? // Journal of Semitic Studies 63/1 (2018): 19-58
  • D. Cohen, Les langues chamito-semitiques, CNRS: Paris 1985.
  • I. Gelb, «La lingua degli amoriti», Academia Nazionale dei Lincei. Rendiconti 1958, no. 8, 13, pp. 143–163.
  • H. B. Huffmon. Amorite Personal Names in the Mari Texts. A Structural and Lexical Study, Baltimore 1965.
  • Remo Mugnaioni. «Notes pour servir d’approche à l’amorrite» Travaux 16 — La sémitologie aujourd’hui, Cercle de Linguistique d’Aix-en-Provence, Centre des sciences du langage, Aix-en-Provence 2000, p. 57-65.
  • M. P. Streck, Das amurritische Onomastikon der altbabylonischen Zeit. Band 1: Die Amurriter, Die onomastische Forschung, Orthographie und Phonologie, Nominalmorphologie. Alter Orient und Altes Testament Band 271/1, Münster 2000.