Ашравçăсем
Курӑнакан калӑплав
Ашравçăсем — новгород пирачĕсем, ытларах юханшывçисем. Çулçӳревсенче вĕсене поморсем е атăлçăсем тенĕ. Новгород купсисемпе боярĕсен укçисемпе хĕçпăшаллантарнă тĕкĕрте кĕнĕ ирĕқлĕ çынсем, ашрав-кимĕсем çине тиенсе Атăлпа Кама çине суту-илӳпе те, вăрă-хурахла çаратса та çӳренĕ. Çаплах новгород ашравçисем çурçĕр енчи юханшывсене хуралласа тăнă[1][2] — Новгород тата Вятка çĕрĕсенче XIV—XV ĕмĕрсенче новгород посадникĕн çар дружиникĕсем çурçĕр-анăç чиккисене сыхланă, хĕсметрен пушă чухне ашравçăсем сутăç пулса Атăлпа Камăна çити кайнă.
Ашравçăлăх тата Вятка вече республики пĕтни
[тӳрлет | кодне тӳрлет]«Ашравçăсем» экспедици
[тӳрлет | кодне тӳрлет]1992 çулта Аслă Новгородран Пустозерска çити, И. Н. Просвирнин ертсе пынипе, Волхов — Свирь — Онега — Çурçĕр Двина — Пинега — Кулой — Мезень — Цильма — Печора юханшывсем тăрăх экспедици кайнă[3].
Çав. пекех
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Асăрхавсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- ^ словарь Ефремовой. 2000.
- ^ [dic.academic.ru/dic.nsf/ushakov/941070 Толковый словарь Ушакова. 1935—1940. Ст. «Повольник»].
- ^ К морю студеному
Литература
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Ушкуйники // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
- Н. И. Костомаров. Историческія монографіи и изслѣдованія. — Т. 8. — СПб.: Тип. К. Вульфа, 1868. — с. 119—124.