Аэростат
Курӑнакан калӑплав


Аэроста́т (аэр — сывлăш, стато — тăрас, грекла) — сывлăшран çăмăлрах вĕçев аппарачĕ, ĕçлевĕ Архимед саккунĕ çинче никĕсленет[1].
Çĕклев вăйĕ йăлхаха тултарнă газа е хĕртнĕ сывлăша пула çуралать[2].
Асăрхавсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- ^ Аэростат // Военная энциклопедия : [в 18 т.] / под ред. В. Ф. Новицкого … [и др.]. — СПб. ; [М.] : Тип. т-ва И. Д. Сытина, 1911—1915.
- ^ Авиация: Энциклопедия Аэростат-(от греческого аэр-воздух, стато-стоящий) / Гл. ред. Г. П. Свищёв. — М.: Большая Российская энциклопедия, 1994. — С. 90-91. — 736 с. — ISBN 5-85270-086-X.
Литература
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Эмден Р. Основы пилотажа аэростатов. 2016 ҫулхи Пуш уйӑхӗн 4-мӗшӗнче архивланӑ.— М.; Л., 1936.— 135 с. (DjVu-файл, 5,6 МБ; см. также оригинальное немецкое издание, 1910 г.; пилотаж газовых аэростатов)
- Silberer V. Grundzüge der praktischen Luftschiffahrt — Berlin, 1909. (ним.) (эксплуатация газовых аэростатов; см. не DjVu, а PDF-файл)
Каçăсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Аэростат // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
Вĕçев аппарачĕсем |
|
---|---|
Планирлекенсем | |
Вĕлтĕрçунатлисем | |
Аэростатикăлла | |
Аэродинамикăлла | |
Ракетодинамикăлла | |
Урăххи |