Гектор Берлиоз
| Гектор Берлиоз | |
 | |
| Тĕп хыпар | |
|---|---|
| Тулли ят | Луи-Эктор Берлиоз |
| Çуралнă вăхăт | 1803 çулхи раштав уйăхĕн 11-мĕшĕ |
| Çуралнă вырăн | Ла-Кот-Сент-Андре, Франци |
| Вилнĕ вăхăт | 1869 çулхи пуш уйăхĕн 8-мĕшĕ |
| Вилнĕ вырăн | Париж, Франци |
| Патшалăх |
 |
| Профессисем | композитор, дирижёр |
| Инструментсем | гитара, флажолет, флейта |
| Жанрсем | романтизм |
Гектор Берлиоз е Луи-Эктор Берлиоз (фр. Louis-Hector Berlioz) , раштав уйăхĕн 11-мĕшĕ, 1803, Ла-Кот-Сент-Андре, департамент Изер - пуш уйăхĕн 08-мĕшĕ, 1869 Париж}}) — XIX-мĕш ĕмĕрти Франци композиторĕ, дирижёрĕ, романтизм юхăмĕн музыка çыравçи. Франци Институчĕн пайташĕ (1856).
Пурнăçĕпе ĕçĕ-хĕлĕ
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Гектор Берлиоз Гренобль çумĕнчи Ла-Кот-Сент-Андре ятлă пĕчĕк хулара (департамент Изер) кăнтăр-хĕвелтухăç Францире çуралнă. Унăн ашшĕ, Луи-Жозеф Берлиоз, хисеплĕ тухтăр пулнă. Луи-Жозеф Берлиоз атеист пулнă]; амăшĕ вара, Мария-Антуанетта, католи тĕнĕнче пулнă. Çемьере ултă ачаран виççĕшĕ пĕчĕклех вилнĕ. Çамрăк Гектора вĕренÿ парасшăн ытларах ашшĕ тăрăшнă.
Ача çулĕсене Берлиоз тĕп хуларан инçетре ирттернĕ, халăх юррисене итленĕ, авалхи юмах-халапсемпе паллашнă.
Хайлавĕсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Симфонисем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Фантастикалла симфони Op.14, H 48 (Symphonie fantastique, 1830)
- Гарольд Италире Op.16, H 68 (Harold en Italie) — альта тата оркестр валли (1834)
- Ромеопа Джульетта — симфони Уильям Шекспира тăрăх хор, солистсем тата оркестр валли Op.17, H 79 (1839)
- Траурлă-триумфлă симфони Op.15, H 80a, b (1840)
Увертюрасем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Вăрттăн тÿресем H 23d (1826)
- Уэверли H 26 (1826-1828)
- Тăвăл (Шекспир тăрăх, хорпа) H 52 (1830)
- Король Лир Op.4, H 53 (1831)
- Роб Рой H 54 (1831)
- Бенвенуто Челлини H 76b (1838)
- Рим карнавалĕ Op.9, H 95 (1844)
- Корсар Op.21, H 101 (1846-1851)
- Беатричпе Бенедикт H 138 (1860-1862)
Концерт хайлавĕсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Rêverie et caprice — для скрипки с оркестром Op. 8, H 88 (1841)
- Марш к последней сцене Гамлета H 103 (1844)
- Марш троянцев H 133b (1864)
Вокал хайлавĕсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Çуллахи каçсем Op.7, H 81
Кантатасем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Греци революци (2-е разные версии) H 21a, H 21b (1825-1826, 1833)
- Орфей вилĕмĕ H 25 (1827)
- Эрминия H 29 (1828)
- Клеопатра H 36 (1829)
- Сарданапал вилĕмĕ H 50 (пĕчĕк пайĕ çех упранса юлнă) (1830)
- 5 мая Op.6, H 74 (1831-1835)
- Эригона (пĕр пайĕ çех упранса юлнă) H 77 (1835-1838)
- Hymne à la France H 97 (1844)
- Chant des chemins de fer H 110 (1846)
- L’Impériale Op.26, H 129 (1854)
- Le Temple universel Op.28, H 137 (1861)
Операсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Вăрттăн тÿресем H 23 (пайĕсем çех упранса юлнă) (1825-1834)
- Бенвенуто Челлини Op.23, H 76a (1838)
- La nonne sanglante H 91 (вĕçлемен) (1841-1842)
- Фауста хурлани Op.24, H 111 (La Damnation de Faust, 1846)
- Троя çыннисем H 133a (Les Troyens,1863)
- Беатричепе Бенедикт H 138 (1863)
Хор хайлавĕсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Торжественная месса (Messe Solennelle) H 20 1824
- Реквием Op. 5, H 75 (Grande Messe des morts, 1837)
- Te Deum Op. 22, H 118 1848-1849
- Оратори Христос ачалăхĕ Op. 25, H 130 (L’enfance du Christ, 1853-1854)
Кĕвĕ пайĕсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Каçăсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]
|
Гектор Берлиоз Викиампарта? |
|---|
- The Hector Berlioz website (акăлч.)
- Берлиоз Гектор — Жизнь и творчество 2013 ҫулхи Ҫу уйӑхӗн 12-мӗшӗнче архивланӑ.
- http://www.peoples.ru/art/music/composer/berlioz/
- Les premières armes du jeune Berlioz : la Messe Solennelle. Jean-Paul Penin
- Записи произведений Гектора Берлиоза 2009 ҫулхи Пуш уйӑхӗн 2-мӗшӗнче архивланӑ.
- Песни Берлиоза: партии фортепиано/голоса 2007 ҫулхи Юпа уйӑхӗн 13-мӗшӗнче архивланӑ.
- Hector Berlioz Catalogue des oeuvres
Вуламалли
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Гектор Берлиоз. Мемуары. Пер. Оссовский, Александр Вячеславович, Издание Ник. Финдейзена, Санкт-Петербург, 1896 год
- Берлиоз Г. «Дирижер оркестра»
- Хохловкина А. Берлиоз. М. Г., 1966
- Берлиоз Г. Мемуары. М., 1967
- Берлиоз Г. Избранные письма, тт. 1-2. М., 1984-1985
- Берлиоз Г. «Концерты Рихарда Вагнера. Музыка будущего»
- Жан Люсьен Адольф, «Hector B.» (1882);
- Hippeau, «В., l’homme et l’artiste» (3 т., Пар, 1863-85);
- Ernst, «De l’oeuvre dramatique de H. B.» (1884);
- Pohl, «H. B. Studien u. Erinnerungen»;
- Трифонов, «Гектор Б.» («Вестник Европы (1866-1918)|Вестник Европы», 1885, IX—X).