Киселёва Надежда Сергеевна
Киселёва хушаматлă урăх çынсем çинчен Википедире статьясем пур.| Ляля Чёрная | |
| Надежда Сергеевна Киселёва | |
| Ӳкерчĕк | |
| Çуралнă вырăн: | Нальчик |
|---|---|
| Вилнĕ вырăн: | Мускав |
| Професси: | XX ĕмĕрти соает, раççей актриси |
| Гражданлăх: |
 ССРП |
| Хастар çулсем: | 1922—1979 |
| Суя ятсем: | Ляля Чёрная |
| Театр: | «Ромэн» |
Надежда Сергеевна Хмелёва (хĕр вухне — Киселёва) (суя ят — Ляля Чёрная; нарăс, 15 1909, Нальчик — авăн, 2, 1982, Мускав) — театрпа кино актриси, РСФСР тава тивĕçлĕ артисчĕ, «Ромэн» театрĕн актриси, ташлакан, чикан юррисене тата романссене шăрантараканĕ.
Биографи
[тӳрлет | кодне тӳрлет]
1909 çулта Нальчикре, мускав дворянинĕн — Сергей Алексеевич Киселёвпа Мария Георгиевна Полякова чикан хĕрĕн çемьинче çуралнă. Амăшĕ . И Лебедев ячĕллĕ Стрельня чикан хорĕнче ташланă, юрланă.
РСФСР тава тивĕçлĕ артисчĕ (1960).
13 çулта пĕрремĕш ăстрăм профессионалсен сцени çине Е. Поляков ячĕллĕ хорĕнче ташлама тухнă та «Ромэн» театра уçичченех ĕçленĕ. 1931 - 1972 çулсенче Ляля Чёрная «Ромэн» театрĕнче вăй парса тăрăшнă. 35 роле ытла сăнарланă (çав шутра тĕп рольсене), «Последний табор» фильмра Альта рольне вылянă[1].
Чылай енĕпе эстрада ташшин манерне никĕсленĕ.
Новодевичье çăвине (2 участок, 17 касă, 12 вилтăпра), Николай Хмелёв упăшкапа ывăлĕпе юнашар пытарнă.
Пайăр пурнăç
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Театрти тата кинематографри чаплă артистсене качча кайнă: И. И. Ром-Лебедев[2], Михаил Яншин, Николай Хмелёв[3][4], Евгений Весник[5].
Ывăлĕ — Алексей Николаевич Хмелёв.
Пултарулăхĕ
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Театр
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Çак спектакльсенче вылянă: «Жизнь на колёсах» А. Германо (Грина); «Цыгане» по произведениям А. Пушкина (Земфира); «Кровавая свадьба» Г. Лорки (Невеста); «Кармен из Трианы» И. Ром-Лебедева по мотивам новеллы П. Мериме «Кармен» (Кармен) «Чудесная башмачница» Г. Лорки (Башмачница); «Все о тебе» А. Афиногенова (Люба); «Дочь шатров» И. Ром-Лебедева (Инка); «Грушенька» по повести Н. Лескова (Грушенька; «Верность» Л. Григорьева, И. Луковского (Таня)); «Лачи» Р. Тихомирова по мотивам романа Кришана Чандра «Одна девушка и 100 мужчин» (Роши).
Кино
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- 1928 — Живой труп — чикан хорĕне ташлакан
- 1935 — Последний табор — Альта
- 1973 — Огонь — Андрей амăшĕ
- 1975 — Вкус халвы — Чикан хĕрĕ
- 1976 — Табор уходит в небо — старая цыганка-травница
- 1979 — Расколотое небо — Микитична
Асăрхавсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- ^ А. Хмелёв «Ляля Чёрная». Статья к пластинке фирмы «Мелодия» 1985 г.
- ^ И. И. Ром-Лебедев «От цыганского хора к театру „Ромэн“»
- ^ Хмелёв Николай Павлович. Актёр
- ^ Киселёва Надежда (Ляля Чёрная). Птица в полете
- ^ мемуары Е. Весника «Дарю, что помню»
Литература
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- И. И. Ром-Лебедев. От цыганского хора к театру «Ромэн». Москва. Изд-во Искусство. 1990.
- Е. Весник. Дарю, что помню. Мемуары народного артиста. Москва. Изд-во «Вагриус», 1993 г.
Каçăсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Наша Ляля 2016 ҫулхи Авӑн уйӑхӗн 12-мӗшӗнче архивланӑ.
- Заметка о цыганском танце в кинофильме «Последний табор» 2016 ҫулхи Авӑн уйӑхӗн 13-мӗшӗнче архивланӑ.