Мăн пыршă
Курӑнакан калӑплав
- Ку ăнлава Хулăн пыршă тенипе пăтраштармалла мар
Мăн пыршă (лат. abomasum) — кавлекен чĕрчунсен хырăмлăхĕн пĕр пайĕ (тăватă камерăллă кăткăс хырăмлăхăн юлашки, тăваттăмĕш, сыпăкĕ), урăхла ăна тимĕрле хырăмлăх та теççĕ.
Çавăн пекех
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Асăрхавсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Çăлкуçсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- [ Сычуг] — ПСЭ
- Сычуг // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.