Полянсем

Славянсемпе кӳршисем VIII ĕмĕрĕн вĕçĕнче вырнаçнă çĕрсем.

XI ĕмĕрти Тухăç Европăн картти çинчи тухăç славян йăхĕсем.

Поля́нсем — тухăç славянсен Тăнăварăн вăтам юхăмĕ çумĕнче, сылтăм çыранĕнче, вырнаçнă эпохăри тухăç славянсен йăх пĕрлешĕнĕвĕ. Полянсен çĕрĕ çинче Киев — Киев Руçĕн тĕп хули (882 çултанпа) — никĕсленнĕ. Полянсене, вĕсен территорийĕ Киев Руçĕн центрĕ пулса тăнă хыççăн, çулçыравĕнче йăх ячĕпе асăнма пăрахнă (944 çулта).

Йăхсен пĕрлешĕнĕвĕ

Вырнаçни

Авалхи çулçырăвĕсенчи хыпарсемпе тата археологи тĕпчевĕсемпе^{[çăлкуç?]}, христиан тапхăрĕччен полянсен çĕрĕ Тăнăвар, Роç тата Ирпень юханшывсем бассейнĕнче пулнă; анăçра древлянсен çĕрне, çурçĕр-анăçĕнче — дреговичсен кăнтăр енчи çĕрне, кăнтăр-анăçĕнче — тиверсем патне, кăнтăрта — уличсем патне çитнĕ, тухăç енче северянсемпе чикĕ тытнă.

Полянсен çĕрĕн центрĕ Киев пулнă; урăх пурăнан вырăнсем — Чăваш-хула, Витичев (халĕ Витачов), на Ирпень çинчи Белгород (халĕ Белогородка ч. ял), Звенигород, Треполь (халĕ Триполье ч. ялĕ), Василев (халĕ Васильков) тата ыттисем.

Литература

• Барсов Н. П. Очерки русской исторической географии.
• Грушевский М. С. Очерк истории Киевской земли от смерти Ярослава до конца XV стол. (Киев, 1891)
• Горский А. А. Русь: от славянского расселения до Московского царства
• Рудаков В. Е. Поляне // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
• Фетисов А. А., Щавелев А. С. «Племя» полян по летописным известиям и данным археологии Архивленĕ 27 Авӑн уйӑхӗн 2021 çулта. // История и практика археологических исследований: материалы международной научной конференции, посвященной 150-летию со дня рождения А. А. Спицына. СПб. 2008.
• Восточные славяне. Антропология и этническая история. / Под ред. Алексеевой Т. И. — М.: Научный мир, 2002