Нарова (ăру)
Курӑнакан калӑплав
(Нарова (халăхлăх) ҫинчен куҫарнӑ)
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Нарова пăхăр.
Нарова — Нарваçум енчи авалхи халăх. Пуçламăшран Нарвăн икĕ çырăнĕсенче пурăннă, анчах водьран Нарва сылтăм çырăнĕнчен хĕссе кăларнă, тата çав вăхăтран сулахай çырăнта пурăннă.
Литература
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Прибалтийско-финские народы: История и судьбы родственных народов / Сост. М. Йокипии; Ред. рус. издания П. Мутанен. — Ювяскюля: Атена, 1995. — 504 с.: ил.
- А.Н. Насонов, ""Русская земля" и образование территории Древнерусского государства. Монголы и Русь", СП, изд. "Наука", 2006 г., 412 стр..
Финн-укăр халăхĕсем |
|
---|---|
Атăлçи | |
Перĕм | |
Балтиçум | |
Саамсем | |
Укăрсем |