Пуян (пăлхар пикĕ)
- Ытти пĕлтерĕшсене Пуян (пĕлтерĕшсем) статьяра пăхăр.
Пуян — Атăлçи Пăлхар пикĕ.
Кун-çулĕ
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Вырăссен паллă тĕпчевçи И. Березин унăн çинчен çапла çырать:
«Те (Субадей с войском) дошли до города Кернека и других мест и заставили покориться. Тамошние владельцы Баян и Динеку пришли и иъявили покорность принцам; будучи пожалованы, возвратились назад, но опять восстали…».
А.П.Смирнов хăйĕн кĕнекинче те Пуянпа Тинекку Кĕрнек пикĕсем пулнине çирĕплетсе калать.
1223 çулта пăлхарсем хăйсен çĕрĕ çине сĕкĕнсе кĕнĕ тутар-монголсене Кĕрнек хули патĕнче çĕмĕрсе тăкнă.
"История Чувашской АССР" кĕнекере вĕсем çинчен çапла çырнă:
«В результате монголо-татарского нашествия 1236 года Волжская Булгария потеряла свою независимость. Однако население Среднего Поволжья не сразу покорилось монголо-татарам. В 1239-1240 годах произошло восствние против иноземных захватчиков. Восстание возглавили болгарские князья Баян и Джику. В 1241 году монголам пришлось вторично завоевывать болгарскую землю.»
Пуянпа Тинекку ертсе пынă вăрçă икĕ çула тăсăлнă.
Вуламалли
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- И. Березин, «Нашествие Батыя на Россию».
- А.П.Смирнов «Атăлçи пăлхарсем»
- «История Чувашской АССР»
- Юхма Мишши, «Авалхи чăвашсем, Шупашкар, 1996.