Стерникова Мария Александровна
Курӑнакан калӑплав
Мария Стерникова | |
Çуралнă чухнехи ят: | Мария Александровна Стерникова |
---|---|
Çуралнă вăхăт: | 1944, çу, 18 |
Професси: | совет, раççей актриси |
Хастар çулсем: | 1965 — х. в. |
Театр: | Малый театр |
Мари́я Алекса́ндровна Сте́рникова (18.5.1944, Мускав, РСФСР) — совет тата раççей актриси.
Биографи
[тӳрлет | кодне тӳрлет]1965 çулта МПАТ шкул-студийĕнче ( В. П. Марков курсĕ) вĕренсе тухнă.
Çав вăхăтрах, 1960-мĕш çулсенче, кинора ĕçлеме тытăннă. «Мимо окон идут поезда» тата «Нежность» киноповеçсенче тĕп рольсене сăнарланă.
1975 — 2005 — Малый театр труппинче.
Пайăр пурнăçĕ
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- пĕрремĕш упăшки — ?
- хĕрĕ — Екатерина
- иккĕмĕш упăшки — Валерий Носик
- ывăлĕ — Александр Носик.
- виççĕмĕш упăшки — Алексей Кудинович.
Пултарулăх
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Фильмографи
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- 1965 — Мимо окон идут поезда — литература вĕрентӳçи
- 1966 — Нежность — Лена
- 1975 — Мальчик со шпагой — Галя акка, Серёжăн усрав амăшĕ
- 1979 — С любимыми не расставайтесь — больная в доме отдыха
- 1980 — Клоун — Маша
- 1981 — Ожидание — Славка амăшĕ
- 1981 — Всем — спасибо! — Виолетта, Женьăн юлташ хĕрĕ
- 1984 — Гостья из будущего — Шурочка, медаппа
- 1988 — Холопы — горничная
- 1992 — Ка-ка-ду
Малый театр
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- «Золотые костры» (И. Шток) — Ника-Вероника
- «Сон о белых горах» (В. Астафьева) — Касьянка
- «Униженные и оскорблённые» (Ф. Достоевскипе) — Нелли
- «Плутни Скапена» (Мольер) — Нерина
- «Ревнивая к себе самой» (Т. де Молина) — Анхела
- «Игра» (по Ю. Бондареву) — Нина