Контент патне куҫ

Раневская Фаина Георгиевна

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
(Фаина Раневская ҫинчен куҫарнӑ)
Фаина Раневская
Фото
Çуралнă чухнехи ят: Фаина Гиршевна Фельдман
Çуралнă вăхăт: (15) çурла, 27 1896
Çуралнă вырăн: Таганрог, Раççей Империйĕ
Вилнĕ вăхăт: утă, 19 1984
Вилнĕ вырăн: Мускав, СССР
Гражданлăх: СССР
Професси: Актриса
IMDb: ID 0709993

Фаи́на Гео́ргиевна (Григо́рьевна) Ране́вская (хĕр чухне Фаи́на Ги́ршевна Фе́льдман; çурла, 27 1896, Таганрогутă, 19 1984, Мускав) — совет театрпа кино артисчĕ, СССР халăх артисчĕ.

Фаина (сулахайри) гувернанткăпа, Белла аппăшĕпе тата Яков пиччĕшĕпе.
Таганрог, 1900 çул.
« Если бы я, уступая просьбам, стала писать о себе, это была бы жалобная книга «Судьба — шлюха».
Фаина Раневская[1]
»

Фаина Фельдман 1896 çулта çурлан 15-мĕшĕнче Таганрогра пуян еврей çемьинче çуралнă.

Фаинăсăр пуçне çемьере виçĕ ывăл (Яков, Рудольф тата Лазарь) тата Белла хĕр пурăннă. 1898 çулта çемье ашшĕ хушнипе Николай урамĕнчи 12-мĕш тунă çурта куçнă (унчен çак вырăн Михаил Николаевич Камбуров купсан пулнă)[2].

Фельдман çемьин çурчĕ.
Таганрог,
Николай урамĕ (халĕ Фрунзе ур., 10 ç.).

Мария хĕрарăм гимназинче пĕлӳ пухнă: мусăка, ют чĕлхесене вĕреннĕ. Театр ăна 14 çулта туртма пуçланă, А. Ягелло (А. Н. Говберг) харпăр театр студине çӳренĕ, 1914 çулта вĕçленĕ.

1915 çулта Мускава тухса кайнă. Большая Никитская урамĕнче, пĕчĕк пӳлĕмре пурăннă. Çак тапхăрта М. Цветаевăпа, О. Мандельштампа, В. Маяковскипе паллашнă, пĕрремĕш хут В. Качалова тĕл пулнă. Хăй асилнипе, Фаина Георгиевна Качалова юратса пăрахнă, унăн пултарулăхĕпе киленнĕ[3].

Ашшĕ-амăшĕ тата пиччĕшĕ революци хыççăн Раççейрен тухса кайнă та Прагăра тымар янă.

Фильмографи

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  1. 1934ПышкаГоспожа Луазо
  2. 1937Дума про казака ГолотуПопадья
  3. 1939Ошибка инженера КочинаИда, çĕвĕç арăмĕ
  4. 1939ПодкидышЛяля
  5. 1939Человек в футлярегимнази инспекторĕн арăмĕ
  6. 1940Любимая девушкатетка Добрякова
  7. 1941МечтаРоза Скороход
  8. 1941Как поссорился Иван Иванович с Иваном НикифоровичемГорпина
  9. 1942Александр Пархоменкотаперша
  10. 1943Новые похождения Швейка («Солдатская сказка») — тетушка Адель
  11. 1943Три гвардейца («Родные берега») — Музей директорĕ
  12. 1944Свадьбамамаша
  13. 1945Небесный тихоходмедицина профессорĕ
  14. 1945Слон и верёвочкабабушка
  15. 1947ВеснаМаргарита Львовна
  16. 1947ЗолушкаМачеха
  17. 1947Рядовой Александр Матросовврач
  18. 1949Встреча на Эльбемиссис Мак-Дермот
  19. 1949У них есть Родинафрау Вурст
  20. 1958Девушка с гитаройСвиристинская
  21. 1960Осторожно, бабушка!бабушка
  22. 1960 — Драма ( телефильм) — Мурашкина
  23. 1963 — Так и будет
  24. 1964Лёгкая жизнь«Королева Марго»
  25. 1964Фитиль № 25 — «Карты не врут» чюжетри юмăç
  26. 1964Фитиль № 33 —«Не поеду» сюжетри гражданка Пискунова
  27. 1965Сегодня — новый аттракционцирк директорĕ
  28. 1965Первый посетитель — эпизод ролĕ: ватă хĕрарăм
  29. 1980Комедия давно минувших дней

Мультфильмсене сасă кĕртни

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  1. 1943«Сказка о царе Салтане»
  2. 1970«Карлсон вернулся»фрекен Бок

Театрти рольсем

[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Парнесемпе чыссем

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  • Фаина Георгиевна Раневская çуралнă çуртра (Таганрог, Фрунзе ур., 10), 1986 çулхи çурлан 29-мĕшĕнче астăвăм хăмине вырнаçтарнă;
  • [Таганрог]]: Ф. Г. Раневская ятне пĕр урама тивĕçтернĕ;
  • Таганрогра, Фаина Георгиевна çурална çуртпа юнашар, 2008 çулхи сăвăн 160-мĕшĕнче Раççейре пĕрремĕш Раневская палăкне (авторĕ — Давид Бегалов) уçнă.[5]
  • 2008 - çу: Таганрогра пĕрремĕш тĕнче театр Фина Раневская ячĕллĕ «Аслă провинци» фестиваль.

Çавăн пекех пăхăр

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  • Владимирова М. Великая провинция // Таганрогская правда. — 2008. ака — 18.
  • Скороходов Г. Разговоры с Раневской. — М.: Астрель: АСТ, 2007. — С. 411. — ISBN 978-5-17-047599-5
  • Владимирова М. Котлостроители поставят Раневской памятник // Таганрогская правда. — 2007. чӳк— 14.
  • Скороходов Г. Разговоры с Раневской. — М.: АСТ, Олимп, 1999.
  • Раневская Ф.Г. Дневники на клочках. — М.: Издательство Фонда русской поэзии при участии альманаха «Петрополь», 1999.
  • Щеглов Д. Фаина Раневская. Монолог. — М.: Олимп, Русич, 1998. — (Женщина-Миф).
  • Щеглов А. Раневская: Вся жизнь. — М.: Издательство Захаров, 2005. — ISBN 978-5-8159-0860-4.


Асăрхавсем

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  1. ^ Гейзер, 2012, с. 296
  2. ^ Дом екатеринославского купца Гирша Хаимовича Фельдмана по улице Николаевской 10 2014 ҫулхи Авӑн уйӑхӗн 22-мӗшӗнче архивланӑ.
  3. ^ Фаина Раневская: «Судьба-шлюха» / автор-составитель Д. Щеглов. — АСТ. — «Астрель», 2004. — 30000 экз. — ISBN 5-17-014443-1
  4. ^ Моссовет ячĕллĕ театр. Пуçтараканĕ Валентин Маркович Школьников. М.: Искусство, 1985, 294 с илл.
  5. ^ В Таганроге появится памятник Фаине Раневской