Шурă тинĕс
| Шурă тинĕс | |
 | |
| Лаптăк | 90 800 км² |
|---|---|
| Калăпăш | 4 400 км³ |
| Çыран хĕррин вăрăммăшĕ | 2000 сахал мар км³ |
| Чи тарăнăшĕ | 340 м |
| Вăтам тарăнăш | 67 м |
| Юхса кĕрекен шывсем | Çурçĕр Двина, Онега, Мезень, Кемь |
 КатегориВикиампарта | |
{{#coordinates:}}: нельзя иметь более одной первичной метки на странице
Шурă тинĕс, — Çурçĕр Пăрлă океан шутне кĕрекен тинĕс. Раççейĕн çурçĕр енче вырнаçнă. Раççей патĕнче вырнаçнă тинĕссенчен ку чи пĕчĕккисенчен пĕри. Унăн даптăкĕ 90 000 км2. Чи танăн вырăн — 330 метр тарăнăш, вăтамран вара — 89 метр кăна.
Шурă тинĕсрен Азовпа Арал тинĕсĕсем çеç пĕчĕкрех.
Хĕлле шанса ларать. Тĕппипех Раççейĕн шалти шывĕсем шучĕнче шутланать.
Щурă тинĕсе юхса кĕрекен юханшывсем: Çурçĕр Двина, Онега, Мезень, Кемь.
Асăрхавсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]Вуламалли
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Воейков А. И., Белое море // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
- Лоция Белого моря. 1913 г. / Изд. Глав. Гидрограф. Упр. Мор. М-ва. — Петроград: Типография Морского министерства, 1915. — 1035 с.
- Леонов А. К. Региональная океанография. Л.: Гидрометеоиздат, 1960.
- Шамраев Ю. И., Шишкина Л. А. Океанология. Л.: Гидрометеоиздат, 1980.
- Флота и фауна Белого моря: иллюстрированный атлас / под ред. Цетлин А. Б., Жадан А. Э., Марфенин Н. Н. — М.: Т-во научных изданий КМК, 2010—471 с.: 1580 ил. ISBN 978-5-87317-672-4
- Наумов А. Д., Федяков В. В. Вечно живое Белое море — С-Пб.: Изд. С-Пб. городского дворца творчества юных, 1993. ISBN 5-88494-064-5
Каçăсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]
White Sea Викиампарта- Публикация S-23 Международной гидрографической организации «Limits of Oceans and Seas» 2009 ҫулхи Юпа уйӑхӗн 7-мӗшӗнче архивланӑ. (1953).
- Лоция Белого моря (1964 г.)
- Карта Терского берега Белого моря
- Белое море в книге: А. Д. Добровольский, Б. С. Залогин. Моря СССР. Изд-во Моск. ун-та, 1982.
|
Ку тинĕс пирки вĕçлемен статья. Эсир статьяна тӳрлетсе тата хушса проекта пулăшма пултаратăр. |