Хуан Сяньфань

Хуан Сяньфань(китай.黄現璠/黄现璠)(чӳк, 13 1899 — кăрлач, 18 1982) XX ĕмĕрти Китайăн ăсчахĕ, историк-этнолог.

Унăн чи паллă ĕçĕ — «Кĕске Гуанси Чжуаны кун-çулĕ», 1957 çулта кăларнăскер.

Кун-çулĕ

Гуанси провинцин Фусуй хулинче çĕр ĕçлекен çын çемйинчен тухнăскер. 1922–1926 çç. Heньнин училищĕнче вĕреннĕ. 1926–1935 çулсенче Пекин педагогика институтĕчĕн историпе факультетĕнче пĕлӳ пухать. 1935–1937 çулсенче Токио (Япони) университечĕн истори факультетне вĕренме кĕрет.

1937 çулта Китая таврăнать. Гуанси университетĕнче истори вĕрентӳçĕ ĕç вырăнне йышăнать. 1941 çулта Ло Сян Линь профессор сĕнĕвĕпе Чжуншань университетне ĕçе кĕрет.

1943 çултанпа Гуанси университечĕн профессорĕ (1943–1953). 1954 çултанпа Гуанси педагогика университечĕн профессорĕ (1954–1982).

Чжуаны（чжуанск. Bouxcuengh/BouчCueŋƅ, бучжуан, çаплах бубу, буи, бунун; китай чĕлхи. 壯族, пиньинь Zhuàng Zú）китай кун-çулне тĕпчет, Китайра пĕрремĕш уйри тĕпчев ĕçĕсене йĕркелет.

1982 çулта куçне ĕмĕрлĕхех хупать.

1999 çулта Китайра Хуан Сяньфань 100 çул тултарнă ячĕпе ăслăх тĕлпулăвне ирттернĕ .

Ăслăх кăсăкĕсем

Авалхи истори, Çĕнĕ Самана историйĕ, этеплĕх, истори, этнологи, фольклор, чĕлхе тĕпчевĕ, Чжуаны.

Ӗçĕсем

30 ытла ăслăх ĕçĕсен авторĕ.

• Китай историйĕ, Ⅰ-Ⅲ, Пекин(1932-1934)
• Тан ăрăвĕ кӳртĕмĕ. Этем пĕрлĕхĕ .唐代社會概略,1936
• Сун империнчи спорт. Студент.宋代太學生之救國運動,1936
• Кĕске Гуанси Чжуаны историйĕ.廣西僮族簡史, 1957
• нун чжи гао . 儂智高,1983
• Пĕтĕмĕшле Чжуаны историйĕ.壯族通史,1988
• Аваллăх кĕнеки. 古書解讀初探,2004

Чысĕсем

• Китай наци институчĕн парни (1990)

Çавăн пекех пăхăр

• （Китайла:八桂学派）[3]
• （Китайла:壯学）[4]
• （Китайла:黄派）[5]
• （Китайла:壯族通史）[6]

Каçăсем

• китайла Китайăн историк Хуан Сяньфань[7] 2017 ҫулхи Утӑ уйӑхӗн 1-мӗшӗнче архивланӑ.
• китайла Китайăн историпе профессорĕ Хуан Сяньфань[8](ĕçлемен каçă)
• Антропологсем 2009 ҫулхи Ҫӗртме уйӑхӗн 7-мӗшӗнче архивланӑ.