Контент патне куҫ

Ахурамазда

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
Ахура-Мазда (сылтăмра) Ардашира патша влаçĕн символне — ункă — парать. III ĕмĕр.

Ахурама́зда[1] (çаплах Аху́ра-Ма́зда авест.  ahura-mazdā, груз. არმაზი, ав.-перс. ahuramazdā, эрм. Արամազդ, Aramazd, монг. ᠬᠤᠷᠮᠤᠰᠲᠠ, Хурмаст), Орма́зд е Орму́зд (пехл. ʾwhrmzd'), «Ăсчах-Турă»авестăри турăлăх ячĕ, унăн пӳлĕхçи — Саратуштра  — сăртăша никĕслекенĕ — хăйне пĕртен-пĕр турă тенĕ.

Авестăра Ахура-Мазда — пуçлăхсăр, вĕçĕ-хĕррисĕр çутăра, тăваканскер[2], мĕнпур япалана тунăскер[3] тата мĕнпур ырăлăха параканскер[4], пĕтĕмпех пĕлсе[5] майлаштараканскер тата тĕнчене тытаканскер, çаплах хăйсене авестăлла mazdayasna (тепĕр сăмахпа Маздăна чыслă усраса) текен сăртăшсен питĕ чыслă чи çӳлти объект.

Ахура-Мазда ывăлĕ — Аша (чăнлăх-тĕрĕслĕх), тепĕр сăмахпа, тĕнчене йĕркелесе пыракан саккун, тĕрĕслĕ çынна хӳтĕлекенскер тата унăн кăмăл-туйăмне хирĕç пулакан «суя-ултава» — усалпа аркатăва — хирĕç кĕрешекен пур ырă вăйсен пуçлăхĕ.

Кулленлĕхре юлашки сăнарĕнче (Фрашкард сăнĕ) вăл ытти мĕнпур ырă чунпа тĕнчене пĕтĕмпех тасатать.

Сăртăшри турă ячĕ авалхи иран икĕ сăмахĕнчен тытăнса тарать:

  • Мазда (ят ӳкĕмĕ - mazdå) 

Вăтам перс чĕлхиллĕ литературăра, Ормазд — икĕ тĕнчен те аслă турă. Вăл хуçа, чура мар; ашшĕ, ача мар; пĕрремĕш, юлашки мар; хӳтĕлекенскер, хӳтĕ илекен мар; улшăнманскер. Вăл хăй пĕлӳ, пĕлӳ илекен мар; параканскер, илекенскер мар (DK Vol. 3, p. 176,177). Унăн эпитечĕсем авестăри пекех: rayōmand тата xwarrahmand — «ялтăркка» та «туллă хварно».

Авалхи авторсем

[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Авалхи авторсем пĕлнипе, Горомаз[7] — Сăратуштрăпа килĕшӳллĕ, перссен турăлăхĕ[8]. Зевспе пĕрех теççĕ[9].

Асăрхавсем

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  1. ^ Ошибка: не задан параметр Шаблон:Para в шаблоне {{публикация}}. — Большая российская энциклопедия. — ISBN 5-85270-330-3.
  2. ^ Y. 31.7
  3. ^ Y. 44.7
  4. ^ Y. 12.1
  5. ^ Y. 45.4
  6. ^ Mayrhofer M. Kurzgefasstes Etymologisches Woerterbuch des Altindischen. — Heidelberg: C. Winter, 1956.
  7. ^ Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.2. С.502
  8. ^ Плутарх. Об Исиде и Осирисе 46
  9. ^ Диоген Лаэртский. О знаменитых философах I 8

Литература

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  • Windischmann, «Zoroastrische Studien» (Б., 1863);
  • Spiegel, «Eranische Alterthumskunde» (т. II, Берл., 1873);
  • Duncker, «Geschichte des Alterthums» (5 изд., В., 1881);
  • Darmesteter, «Ormasd et Ahriman» (П., 1877);
  • M. Haug, цитированная выше книга; W. Geiger, «Ost-iranische Kultur im Altertum» (Эрланген, 1882);
  • Jackson, «The religion of Awesta», «Grundriss der irânischen Philologie» (Страсбург).