Гильберт Давид

Гильберт Давид
David Hilbert
Çуралнă вăхăт:	03 кăрлач 1862
Çуралнă вырăн:	Велау, Прусси
Вилнĕ вăхăт:	15 авăн 574104.02.1943
Вилнĕ вырăн:	Гёттинген, Германи
Патшалăх:	Германи империйĕ, Веймар республики, Виççĕмĕш рейх
Ăслăх сфери:	Математика
Альма-матер:	Кёнигсберг университечĕ
Паллă вĕренекенсем:	Эрих Хеке
Паллă:	математика никĕсĕсем Функц анализĕ Гильберт проблемисем

Давид Гильберт – (03.01.1862, Велау, Прусси- 04.02.1943,Гёттинген, Германи) - Математика енĕпе ĕçленĕ ăславçă. Инвариантсен теорине тата Евклид геометрийĕн аксиоматикине ăсталанă.

Кёнигсберг университетне пĕтерсе 1885-мĕш çулта инвариантсен теорийĕпе диссертаци хӳтĕлет. Тепĕр çултан ку университетăн математика профессорĕ пулса тăрать.

Давид Гильберт 1886-мĕш çулта

1895-мĕш çулта Феликса Клейна чĕннипе Гильберт Гёттинген университетне куçса вăхăтĕнче Гаусс тата Риман ертсе пынă кафедрăна йышанать. Ку вырăнта вăл 35 çул ĕçленĕ.

Гёттингенра Гильберт вĕренекенĕсем хушшинче Эрнст Цермело, Герман Вейль, Джон фон Нейман (ун ассистенчĕ пулнă), Рихард Курант, Гуго Штейнгауз, Эммануил Ласкер шахмат чемпионĕ тата ыттисем те. Ăна хăйĕн вĕрентекенĕ тесе шутлакансен йышĕ тата пысăкрах, çав шутра Эмми Нётер тата Алонзо Чёрч. Ун доктор диссертцине хӳтĕленĕ 69 аспирант пулнă. Математикăна пăрахса поэт пулса тăнă пĕр аспиранчĕ пирки калани паллă: «Лайăх, ун математика валли фантази сахал».

Вырăсла куçарнă ĕçĕсем

• Гильберт Д. Избранные труды: в 2 т. // Под ред. А. Н. Паршина. — М.: Факториал, 1998. — ISBN 5-88688-028-3
  • Т. 1: Теория инвариантов. Теория чисел. Алгебра. Геометрия. Основания математики. — 575 с. — ISBN 5-88688-029-1.
  • Т. 2: Анализ. Физика. Проблемы Гильберта. Personalia. — 607 с. — Шаблон:Некорректный ISBN.
• Гильберт Д. Основания геометрии. М.-Л.: Гостехиздат, 1948. — Серия: Классики естествознания.
• Гильберт Д., Аккерман В. Основы теоретической логики. М.: Издательская группа URSS, 2010, 304 с. ISBN 978-5-484-01144-5.
• Гильберт Д., Бернайс П. Основания математики. М.: Наука.
  • Том I. Логические исчисления и формализация арифметики. 1979, 560 c.
  • Том II. Теория доказательств. 1982, 656 с.
• Гильберт Д., Кон-Фоссен С. Наглядная геометрия, М.-Л., ОНТИ, 1936. — 304 с. Переиздание: Гостехиздат (1951), Едиториал УРСС (2010).
• Курант Р., Гильберт Д. Методы математической физики. Том I, 1933. Том II, 1945.

Вуламалли

• Шаблон:Книга
• Визгин В. П. Релятивистская теория тяготения (истоки и формирование. 1900—1915 гг.). — М.: Наука, 1981. 352 с.
• Констанс Рид. Гильберт. — Наука.
• Паршин А. Н. {{{пуçелĕк}}}. — Наука. — № 20.

Каçăсем

• Биография в архиве Mac Tutor (акăлч.)
• Информация на сайте ИС АРАН
• Шаблон:Сотрудник РАН
• Гильберт, Давид