Гильберт Давид

Гильберт Давид
David Hilbert
Çуралнă вăхăт:	1862, кăрлач, 3
Çуралнă вырăн:	Велау, Калининград облаçĕ, Прусси
Вилнĕ вăхăт:	1943, нарăс, 4
Вилнĕ вырăн:	Гёттинген, Германи
Патшалăх:	Германи империйĕ, Веймар республики, Виççĕмĕш райх
Ăслăх сфери:	Математика
Альма-матер:	Кёнигсберг университечĕ
Ăслăх ертӳçи:	Фердинанд фон Линдеман
Паллă вĕренекенсем:	Эрих Хеке
Паллă:	математика никĕсĕсем Функци анализĕ Гильберт проблемисем

Давид Гильберт – (03.01.1862, Велау, Прусси — 04.02.1943,Гёттинген, Германи) - Математика енĕпе ĕçленĕ ăславçă. Инвариантсен теорине тата Евклид геометрийĕн аксиоматикине ăсталанă.

Кёнигсберг университетне пĕтерсе 1885-мĕш çулта инвариантсен теорийĕпе диссертаци хӳтĕлет. Тепĕр çултан ку университетăн математика профессорĕ пулса тăрать.

Давид Гильберт 1886-мĕш çулта

1895-мĕш çулта Феликса Клейна чĕннипе Гильберт Гёттинген университетне куçса вăхăтĕнче Гаусс тата Риман ертсе пынă кафедрăна йышанать. Ку вырăнта вăл 35 çул ĕçленĕ.

Гёттингенра Гильберт вĕренекенĕсем хушшинче Эрнст Цермело, Герман Вейль, Джон фон Нейман (ун ассистенчĕ пулнă), Рихард Курант, Гуго Штейнгауз, Эммануил Ласкер шахмат чемпионĕ тата ыттисем те. Ăна хăйĕн вĕрентекенĕ тесе шутлакансен йышĕ тата пысăкрах, çав шутра Эмми Нётер тата Алонзо Чёрч. Ун доктор диссертцине хӳтĕленĕ 69 аспирант пулнă.

Математикăна пăрахса поэт пулса тăнă пĕр аспиранчĕ пирки калани паллă: «Лайăх, ун математика валли фантази сахал».

Вырăсла куçарнă ĕçĕсем

• Гильберт Д. Избранные труды: в 2 т. // Под ред. А. Н. Паршина. — М.: Факториал, 1998. — ISBN 5-88688-028-3
  • Т. 1: Теория инвариантов. Теория чисел. Алгебра. Геометрия. Основания математики. — 575 с. — ISBN 5-88688-029-1.
  • Т. 2: Анализ. Физика. Проблемы Гильберта. Personalia. — 607 с. — Шаблон:Некорректный ISBN.
• Гильберт Д. Основания геометрии Архивленĕ 28 Утӑ уйӑхӗн 2011 çулта.. М.-Л.: Гостехиздат, 1948. — Серия: Классики естествознания.
• Гильберт Д., Аккерман В. Основы теоретической логики. М.: Издательская группа URSS, 2010, 304 с. ISBN 978-5-484-01144-5.
• Гильберт Д., Бернайс П. Основания математики. М.: Наука.
  • Том I. Логические исчисления и формализация арифметики. Архивленĕ 15 Чӳк уйӑхӗн 2013 çулта. 1979, 560 c.
  • Том II. Теория доказательств. Архивленĕ 15 Чӳк уйӑхӗн 2013 çулта. 1982, 656 с.
• Гильберт Д., Кон-Фоссен С. Наглядная геометрия Архивленĕ 10 Утӑ уйӑхӗн 2015 çулта., М.-Л., ОНТИ, 1936. — 304 с. Переиздание: Гостехиздат (1951), Едиториал УРСС (2010).
• Курант Р., Гильберт Д. Методы математической физики. Том I(ĕçлемен каçă), 1933. Том II, 1945.

Вуламалли

• Вейль Г. Давид Гильберт и его математическое творчество. // Математическое мышление. — М.: Наука, 1989. — ISBN 5-02-013910-6
• Визгин В. П. Релятивистская теория тяготения (истоки и формирование. 1900—1915 гг.). — М.: Наука, 1981. 352 с.
• Констанс Рид. Гильберт. — М.: Наука, 1977.
• Паршин А. Н. Давид Гильберт и теория инвариантов // Историко-математические исследования. — М.: Наука, 1975. — № 20.

Каçăсем

• Биография в архиве Mac Tutor (акăлч.)
• Информация на сайте ИС АРАН
• Профиль Гильберт Давид РĂА официаллă сайтĕнче
• Гильберт Давид