Контент патне куҫ

Навальный Алексей Анатольевич

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
Алексей Навальный
выр. Алексей Анатольевич Навальный
Чӑн ят выр. Алексей Анатольевич Навальный
Çуралнă вăхăт 1976 çулхи çĕртме, 4-мĕшĕ(1976-06-04)[1]
Çуралнă вырăн Lua йӑнӑшӗ: expandTemplate: template "ref-und" does not exist.
Вилнĕ вăхăт 2024 çулхи нарăс, 16-мĕшĕ(2024-02-16)[2][3][…] (47 çул)
Вилнĕ вырăн
Гражданлăх
Пăхăнулăх
Альма-матер
Ĕçе илекен
Ашшĕ Анатолий Иванович Навальный[d][10]
Амăшĕ Людмила Ивановна Навальная[d][10]
Арăмӗ Юлия Борисовна Навальная[d][11]
Ачисем Дарья Алексеевна Навальная[d] и Захар Навальный[d]
Чыславсемпе парнесем
Автограф Изображение автографа
Сайт navalny.com(выр.)
Логотип Викисклада Медиафайлы на Викиампар

Алексей НавальныйРаççей политикăпа пĕрлĕх ĕçлевçи, коррупцине пĕтересшĕн кĕрешӳçĕ, оппозици лидерĕсенчен пĕри. «Шульăк-вăрă партийĕ» пуплевĕн авторĕ[12].

Çавăн пекех пăхăр

[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Асăрхавсем

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  • Jan Matti Dollbaum, Morvan Lallouet, Ben Noble. Navalny: Putin's Nemesis, Russia's Future?. — Hurst Publishers, 2021. — 280 с. — ISBN 9781787385757.
  • Балацкий А. М. Легитимность и технологии легитимации системных и оппозиционных политиков в странах постсоветского пространства (На примере В. Путина и А. Навального) // Вестник Омского университета. Серия «Исторические науки». — 2017. — № 3(15). — С. 422—428. — doi:10.25513/2312-1300.2017.3.422-428.
  • Бышок С., Семёнов А. Навальный. Человек, который украл лес. История блогера и политика. — М.: Книжный мир, 2014. — 320 с. — (Вне серий). — 2000 экз. — ISBN 978-5-8041-0670-7.
  • Воронков К. Алексей Навальный. Гроза жуликов и воров. — М.: Эксмо, 2011. — 224 с. — (Журналистское расследование). — 4000 экз. — ISBN 978-5-699-53227-8.