Пономарь

Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, пăхăр Пономарь (пĕлтерĕшсем).

Понома́рь (официаллă Парамона́рь; ав.гр. παραμοναριος — «хапхаçă», «алăкçă») — православи Чиркĕвĕнче хĕсмет тытакан, чан çапакан, клирос умĕнче юрлакан тата турра кĕл тунă чухне пулăшакан. Типиконра «пономарь» тесе тăтăшах кандиловжига́тель (грек κανδηλάπτης) тата параекклисиа́рх (грек παραεκκλησιάρχης) (1-мĕш тата 2-мĕш пуçелĕксем) тенĕ. Раççейре пономаре хисеплесе алтарçă, ахаль калаçура — тиек, сайрарах — итлекен теççĕ.

Çав. пекех

• Пономарёв

Литература

• Л. В. Беловинский Пономарь, паномарь // Иллюстрированный энциклопедический историко-бытовой словарь русского народа. XVIII — начало XIX в. / ред. Н. Ерёминой. — М.: Эксмо, 2007. — 5 000 экз. — ISBN 978-5-699-24458-4

Каçăсем =

• Я − пономарь — «Чем же все-таки занимается в храме пономарь?»
• Тихий подвиг. 101-летний пономарь за праведную жизнь пострижен в схимонахи