Контент патне куҫ

Навальный Алексей Анатольевич

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
(Элекçей Навальнăй ҫинчен куҫарнӑ)
Алексей Навальный
выр. Алексей Анатольевич Навальный
Чӑн ят выр. Алексей Анатольевич Навальный
Çуралнă вăхăт 1976 çулхи çĕртме, 4-мĕшĕ(1976-06-04)[1]
Çуралнă вырăн Lua йӑнӑшӗ: expandTemplate: template "ref-und" does not exist.
Вилнĕ вăхăт 2024 çулхи нарăс, 16-мĕшĕ(2024-02-16)[2][3][…] (47 çул)
Вилнĕ вырăн
Гражданлăх
Пăхăнулăх
Альма-матер
Ĕçе илекен
Ашшĕ Анатолий Иванович Навальный[d][10]
Амăшĕ Людмила Ивановна Навальная[d][10]
Арăмӗ Юлия Борисовна Навальная[d][11]
Ачисем Дарья Алексеевна Навальная[d] и Захар Навальный[d]
Чыславсемпе парнесем
Автограф Изображение автографа
Сайт navalny.com(выр.)
Логотип Викисклада Медиафайлы на Викиампар

Алексей НавальныйРаççей политикăпа пĕрлĕх ĕçлевçи, коррупцине пĕтересшĕн кĕрешӳçĕ, оппозици лидерĕсенчен пĕри. «Шульăк-вăрă партийĕ» пуплевĕн авторĕ[12].

Çавăн пекех пăхăр

[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Асăрхавсем

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  • Jan Matti Dollbaum, Morvan Lallouet, Ben Noble. Navalny: Putin's Nemesis, Russia's Future?. — Hurst Publishers, 2021. — 280 с. — ISBN 9781787385757.
  • Балацкий А. М. Легитимность и технологии легитимации системных и оппозиционных политиков в странах постсоветского пространства (На примере В. Путина и А. Навального) // Вестник Омского университета. Серия «Исторические науки». — 2017. — № 3(15). — С. 422—428. — doi:10.25513/2312-1300.2017.3.422-428.
  • Бышок С., Семёнов А. Навальный. Человек, который украл лес. История блогера и политика. — М.: Книжный мир, 2014. — 320 с. — (Вне серий). — 2000 экз. — ISBN 978-5-8041-0670-7.
  • Воронков К. Алексей Навальный. Гроза жуликов и воров. — М.: Эксмо, 2011. — 224 с. — (Журналистское расследование). — 4000 экз. — ISBN 978-5-699-53227-8.