Талыш ханлăхĕ
Талы́ш ханлăхĕ (Талышин ханлăхĕ[1][2]) — XVIII ĕмерен варринчен пуçласа XIX ĕмĕрĕн пуçламăшчен Каçпи тинĕсĕ кăнтăр-анăç çыранĕнче, хальхи Азербайджанăн кăнтăр-тухăç пайĕнче, çурçĕр-анăç Иранăн тухăç вĕçĕнче вырнаçнă феодал патшалахĕ. Ханлăх тĕп хули — Ленкорань. Т. Светоховский çырнипе, азербайджан ханлăхĕсенчен пĕри[3], БСЭ килĕшӳллĕ, талышсен феодал патшалăхĕ[4].
[[File:Генеральная Карта Кавказскаго края составленная при Генеральном штабе отдельнаго Кавказскаго корпуса в 1837 году.jpg|thumb|418x418px|right|https://www.flickr.com/photos/national_archives_of_georgia/15396393078 Архивленĕ 27 Кӑрлач уйӑхӗн 2020 çулта.. 1885.
Литература[тӳрлет | кодне тӳрлет]
- Исмаилов Э. Э. Генеалогия Талышинских-Талишхановых. — Баку: Абилов, Зейналов и сыновья, 2001.
Ханлăхсем |
|
|---|---|
| Хаканлăхсем | |
| Раççей тата Украина | |
| Малти Ази |
Азербайджан ханлăхĕсем • (Ардебил • Баку • Гянджа • Джавад • Дербент • Зенджан • Карабах (Карадаг • Куба • Маку • Марага • Нахичевань • Сараб • Талыш • Тебриз • Урма • Хальхал • Хой • Шека • Ширван) • Ардалан ханлăхĕ • Гилян ханлăхĕ • Мазандаран ханлăхĕ • Нишапур ханлăхĕ |
| Варринчи Ази |
Афган ханлăхĕсем (Абдали • Гильза • Герат • Кабул • Кандагар • Пешавар • Хатта) • Джунгар ханлăхĕ • Казах ханлăхĕ • Каракитай ханлăхĕ • Могулия • Монгол хаканлăхĕ • Ойрат ханлăхĕ • Ташкент • Узбек ханлăхĕ • Узбек ханлăхĕсем (Бухара (Акчин • Андхой • Бадахшан • Балх • Бухара • Гурзиван • Дарзаб • Коканд • Кундуз • Меймен • Сарыпул • Хульм • Шибирхан • Хива |
| Кăнтăр Ази | |
- ^ П. Заблоцкий Обозрение Талышинского ханства за 1836 год. — 1836.
- ^ Обозрение российских владений за Кавказом в статистическом, этнографическом, топографическом и финансовом отношениях. — Спб: 1836 Т. 3.
- ^ Tadeusz Swietochowski. Russian Azerbaijan, 1905—1920: The Shaping of National Identity in a Muslim Community. Cambridge, UK, Cambridge University Press, 2004. ISBN 0-521-52245-5. P. 2.
Чăн-чăн тексчĕ (акăлч.)
Azerbaijani khanates and the conquest by Russia
In 1747 Nadir Shah, the strong ruler who had established his hold over Persia eleven years earlier, was assassinated in a palace coup, and his empire fell into chaos and anarchy. These circumstances effectively terminated the suzerainty of Persia over Azerbaijan, where local centers of power emerged in the form of indigenous principalities, independent or virtually so, inasmuch as some maintained tenuous links to Persia's weak Zand dynasty.
Thus began a half-century-long period of Azerbaijani independence, albeit in a condition of deep political fragmentation and internal warfare. Most of the principalities were organized as khanates, small replicas of the Persian monarchy, including Karabagh, Sheki, Ganja, Baku, Derbent, Kuba, Nakhichevan, Talysh, and Erivan in northern Azerbaijan and Tabriz, Urmi, Ardabil, Khoi, Maku, Maragin, and Karadagh in its southern part. Many of the khanates were subdivided into mahals (regions), territorial units inhabited by members of the same tribe, reflecting the fact that residue of tribalism was still strong.
- ^ Талышское ханство. БСЭ. çăлкуçран архивланă 15 Юпа уйӑхӗн 2012.