Хĕвеланăç вырăс чĕлхи

Хĕвеланăç вырăс чĕлхи
Тăван ячĕ:	рус(ь)кий ѧзыкъ, руска(ѧ) мова, проста мова
Патшалăхсем:	—
Регионсем:	Тухăç Европа
Калаçакансен пур йышĕ:	-
Статус:	çухалнă
Çухалнă:	аталанса тухăç славян чĕлхисем çине пайланса кайнă
Классификаци
Категори:	Еврази чĕлхисем
	Индоевропа йышĕ Славян ушкăнĕ Тухăç славян кĕçĕн ушкăнĕ
Çырулăх:	кириллица, глаголица
Чĕлхе кочĕсем
ГОСТ 7.75–97:	дрр 188
ISO 639-1:	—
ISO 639-2:	—
ISO 639-3:	orv
	Çавăн пекех пăхăр: Проект:Лингвистика

Хĕвеланăç вырăс чĕлхи (х-т. вырăс. рус(ь)кий ѧзыкъ, рус(ь)ка мова^[2]^[3], проста мова^[4]^[5]^[6]^[3], бел. старабеларуская мова, укр. староукраїнська мова, пол. język ruski, лат. lingua ruthenica, lingwa lietowia^[7]) — >

Асăрхавсем

^ Советский энциклопедический словарь. Изд-во "Советская энциклопедия". М.: 1979. — С. 416.
^ "Ruthenia (Lithuania-Rus), " in Europe: A Literary History, 1348—1418. Edited by David Wallace. Oxford University Press, 2016, Volume 2, pp. 420—439. — P. 424. / This new secular culture was associated with democratization of the language of writing, which formed as a result of interaction between local spoken (Belarusian-Ukrainian) dialects and literary models of Church Slavonic and Polish. To distinguish this language from the bookish Church Slavonic on one hand and from the vernacular language of northern and north-eastern Rus on the other, it is referred to as Ruthenian (lingua Ruthenorum), or — using its self-identifying name — ‘ruska mova’.
^ ¹^тата² Смирнова Е. А. «Проста мова» как лингвистический феномен (реконструкция глагольной системы на материале Евангелия Тяпинского). 2021 ҫулхи Ҫурла уйӑхӗн 28-мӗшӗнче архивланӑ. — С. 2
^ Успенский Б., 2002, с. 394—400
^ Мозер М., 2002
^ Иванов Вяч. Вс. Славянские диалекты в соотношении с другими языками Великого княжества Литовского // Славянское языкознание. XIII международный съезд славистов. Любляна, 2003 г. Доклады российской делегации. М., Индрик, 2003.
^ упоминается в Хронике Констанцского собора Ульриха фон Рихенталя, XV век.

Литература

Анічэнка У. В. Беларуска-ўкраінскія пісьмова-моўныя сувязі. — Мн., 1969.(белар.)
Иванов Вяч. Вс. Славянские диалекты в соотношении с другими языками Великого княжества Литовского // Славянское языкознание. XIII международный съезд славистов. Любляна, 2003 г. Доклады российской делегации. — {{{1}}} м, Индрик, 2003.
Иванов Вяч. Вс. Языки, языковые семьи и языковые союзы внутри Великого княжества Литовского // Speculum Slaviae Orientalis: Muscovy, Ruthenia and Lithuania in the Late Middle Ages = Московия, Юго-Западная Русь и Литва в период позднего Средневековья (UCLA Slavic Studies, New Series, Vol. IV) / под ред. Вяч. Вс. Иванова, Ю. Верхоланцевой. — {{{1}}} м: «Новое издательство», 2005. — C. 93−121.
Мякишев В. П. Стоит ли искать диалектные корни официального языка Великого Княжества Литовского? // Волинь — Житомирщина. — 2013. — № 24. — С. 141—151.
Свяжынскі У. Аб статусе беларускай і ўкраінскай моў у часы Вялікага Княства Літоўскага // Metriciana. Даследаванні і матэрыялы Метрыкі Вялікага Княства Літоўскага. — Т.2. — Мн., 2003. — C. 132−163.(белар.)
Свяжынскі У. Праблема ідэнтыфікацыі афіцыйнай мовы Вялікага Княства Літоўскага // Metriciana: Даследаванні і матэрыялы Метрыкі Вялікага Княства Літоўскага. — Т. І. — Мн., 2001. — С. 109−136.(белар.)
Франчук В. Ю. Язык Великого княжества Литовского в трудах Е. Ф. Карского // Вопросы языкознания, № 2 2011 — ISSN: 0373-658X
Danylenko A. «Prostaja mova», «Kitab», and Polissian Standard // «Die Welt der Slaven LI». — 2006. — № 1. — P. 80−115.(акăлч.)
Stang Chr. S. Die westrussische Kanzleisprache des Grossfurstentums Litauen. — Oslo: Dybwad, 1935.(ним.)

[1] Советский энциклопедический словарь. Изд-во "Советская энциклопедия". М.: 1979. — С. 416.

[2] "Ruthenia (Lithuania-Rus), " in Europe: A Literary History, 1348—1418. Edited by David Wallace. Oxford University Press, 2016, Volume 2, pp. 420—439. — P. 424. / This new secular culture was associated with democratization of the language of writing, which formed as a result of interaction between local spoken (Belarusian-Ukrainian) dialects and literary models of Church Slavonic and Polish. To distinguish this language from the bookish Church Slavonic on one hand and from the vernacular language of northern and north-eastern Rus on the other, it is referred to as Ruthenian (lingua Ruthenorum), or — using its self-identifying name — ‘ruska mova’.

[автоссылка88-3] ¹^тата² Смирнова Е. А. «Проста мова» как лингвистический феномен (реконструкция глагольной системы на материале Евангелия Тяпинского). 2021 ҫулхи Ҫурла уйӑхӗн 28-мӗшӗнче архивланӑ. — С. 2

[Успенский_Б.—2002——394—400-4] Успенский Б., 2002, с. 394—400

[Мозер_М.—2002——-5] Мозер М., 2002

[ivanov-6] Иванов Вяч. Вс. Славянские диалекты в соотношении с другими языками Великого княжества Литовского // Славянское языкознание. XIII международный съезд славистов. Любляна, 2003 г. Доклады российской делегации. М., Индрик, 2003.

[7] упоминается в Хронике Констанцского собора Ульриха фон Рихенталя, XV век.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

п • с • т Славян чĕлхисем
праславян чĕлхи † (прачĕлхе)
Тухăç	ĕлĕкхи Новгород † • ĕлĕкхи вырăс † • анăç вырăс † беларус (диалекчĕсем) • вырăс (диалекчĕсем) • украин (диалекчĕсем • русин)

Анăç	лехит чĕлхисем • силез • полаб † • словин † лужица: (тури • анатри) • кашуп • поляк (диалекчĕсем) • словак • чех

Кăнтăр	ватă славян † • чиркӳ славян • славян-серб † болгар • македон • серб-хорват (босняк • серб • хорват • черногор) • словен

Урăххисем	литературăллă микрочĕлхесем • хутăш чĕлхесем: балачка, суржик, трасянка пиджинсем: кяхта † • руссенорск †
^† — çухалнисем, пайланнă е улшăннă чĕлхесем.