Контент патне куҫ

Электрогидродинамика

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал


Классикăлла электродинамика
Электро · Магнетизм
Çавăн пекех «Физика порталĕ»

Электрогидродинамика (ЭГД) — гидродинамики тата электростатика хĕресленнĕ тĕлте çуралнă ăслав дисциплини. Вăл электро ток начар яракан шĕвексене (шĕвĕ диэлектриксене, хуткăçсене, ГСМ материалĕсене т. ыт. те.) электро уйа вырнаçтарсан вĕсем еплерех куçнине тишкерет.

ЭГД-эффектсенчен ытларахăшĕ кĕтменлĕхсемлĕ тата вĕсене паянхи кунчченех ăнлантарайман. Ку электрогидродинамикăлла пулăмсем шутсăр линилле маррипе те çыхăннă, çавна кура вĕсене тĕпчеме кансĕр[1].

ЭГД-эффектсене çаксем тĕпченĕ

Асăрхавсем

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  1. ^ 1 тата 2 А. И. Жакин. Электрогидродинамика // УФН. — 2012. — Т. 182. — С. 495—520.

Литература

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  • И. Б. Рубашов, Ю. С. Бортников. Электрогазодинамика. — М.: Атомиздат, 1971.
  • Ю. К. Стишков, А. А. Остапенко. Электрогидродинамические течения в жидких диэлектриках. — Л.: Издат. Ленинградского университета, 1989. — 174 с.
  • Electrohydrodynamics / A. Castellanos. — Wien: Springer, 1998. — (CISM Courses and Lectures No. 380).
  • А. И. Жакин. Электрогидродинамика // УФН. — 2012. — Т. 182. — С. 495—520.
  • А. И. Жакин. Электрогидродинамика заряженных поверхностей // УФН. — 2013. — Т. 183. — С. 153–177